vera sera umráðandi, at kjakið ikki fer av sporinum við at tosa um, at ferðavinnan knappliga er the bad guy, og at vit hava rokkið markið fyri, hvussu nógv ferðafólk vit klára, tí veruleikin er so langt

hetta ikki við ”business as usual”. Kostnaðurin 24. mars í ár var tað eitt ár síðani borgarafundin í Bad­minton­høllini, har inspira­tións­ætlanin, “Klaks­vík, ein býur fyri øll”, varð løgd fram. Hetta er

ella rørslur sum Frelsunarherurin - William Booth og fyri alt tað Njál Djurhuus - ella Skótarnir - Baden-Powell - vóru forðað av persónligum orsøkum ella bara settu seg at lýsa støðuna heima í stovuni, søgdu

beinleiðis samband til Brownsea Island, har fyrsta royndarlegan hjá stovnararnum av skótarørsluni Baden-Powell var fyri júst 100 árum síðani. Brownsea Island má roknast sum staðið, har vøggan hjá skótarørsluni

skúla um borðbart orðaval, fær meg at hugsa um ein gamlan Western-film við heitinum "The Good, the Bad and the Ugly." Uttan at hava fingið leiklutin tillutaðan, so hevur Høgni Hoydal sjálvur átikið sær

laid next year, but the decision was made to install it summer 2003, in case 2004 turns out to be a bad weather year west of Shetland. Platform fabrication is in the hands of Aker Kværner (jacket) and Amec

útbúnaðin til kryvjivirkið ? heilt frá bryggjukantinum, til vøran verður avskipað. Alt undantikið sjálvar bader-maskinurnar, sum kryvja og reinsa fiskin; hesar eru týskar og eru ikki við í leveransuni hjá føroysku

fyri at finna hann. Men vegurin til tann einasta eina inniheldur nógv yviraskilsir og upplivilsir... Bad Company Høvuðsleiklutir Anthony Hopkins og Chris Rock Longd: 111 minuttir Prod. ár: 2002 Action, spenningur

hvor nu Poul Jo­­hannesen (arbeiddi á Apo­tekinum) bor, men det var dengang et lille lavt hus. Hun bad altid om aflægg­ere, men som oftest tog hun dem. Hun havde aldrig tid til at vente til de fæst­ede [...] Engang havde hun i et selskab puttet en mængde aflæggere i lommen, og det havde hendes nevø set. Han bad hende så om at låne hendes lommetør­klæde. Hun havde jo glemt, hvad hun havde i lommerne og sammen [...] Hun kaldte dem Johs, Dres og Luff. Engang skulle hun til Klaksvig og besøge sin broder (Faktorin) og bad så nogen om at tage imod hendes nøgler og tage vare på huset, mens hun var borte. Så snart hun var

sagde til mig: ”Gode Fader. Græd ikke, jeg slipper til Gud. Trøst Moder, Gud trøste hende,” bad han, og han bad sit Fadervor med klar Forstand. Gode Kone, nu har han det godt, det er ikke at tænke noget