móttikið. Okkurt bendir á, at áhugi er fyri tí. Men mangan hava vit sæð, at nýskapandi hugskot og átøk “drukna” í fyrireikan og orðaskiftum, politiskari vælvild uttan veruligt innihald, endaleysum nevndarviðgerðum

hann kláraði at taka plátuna upp. Eftir tað skuldi onnur gentan leggja seg so, sum hon var um at drukna, so skuldi hin gentan leypa út eftir henni og svimja hana inn og toga hana upp á land og vita, um

við at samstarva meira við Ísland. - Vit eru so smá, at vit skulu duga at herma og tillaga, annars drukna vit. Tí vit kunnu ikki uppfinna alt av nýggjum, sigur hon, og fer undir at hugleiða um øki, har vit

sama mál sum ein stórur partur av heimsins íbúgvarum og koma teir tí, hvat samleika viðvíkir, at drukna í heildini. Úrslitið er hareftir. Tað gongur sjón fyri søgn í bretska útjaðaranum, serlig í oyggjunum

at læra næmingarnar at vera vandnarí kunningar- og undirhaldsfloyminum, sum fjølmiðlarnir næstan drukna okkum í". Sum nevnt er eitt av hesum tólv fólkunum, sum hava skrivað í Sús, sjálvt næmingur í dag

árunum. Danir hava t.d. ongantíð krossfest føroyingar, sjálvt um teir lótu nakrar hálshøgga, onkrar drukna og onkrar heingja. Men tað vóru vanliga brotsmenn, sum lógu slíka lagnu, og danir góðvu sínum egnu

Og so leingi vit svimja væl við pútum á ørmunum, og púturnar vilja verða har, er tað betri, enn at drukna. Eg veit at hetta tykist pessimistiskt og lítið konstruktivt, men so leingi vit bara arbeiða í y

Fraklandi. Franski yrkjarin Arthur Rimbaud (1854 91) er serliga kendur fyri yrkingina Le Bateau Ivre (Tað drukna skipið). Eitt skip fer rekandi út á havið, men ferðin verður til ein bæði ófatiliga vakran og óhugnaligan [...] kømrum hjá sævarmoyggjum kransaðum við reyðum og brúnum tara til mannarøddir vekja okkum, og vit drukna VISIONS OF JOHANNA Tær pláturnar hjá Dylan, har hansara meira sofistikeraði og fjølstrongdi skaldskapur

Tí skal tað eggjast til, at vald verður ein varandi orkukelda til stig 5. Men hetta er líka sum drukna í kjakinum, tí so nóg fokus hevur verði á tá fólk skulu skifta oljufýringina út, við okkurt annað

ið tað er djúpast, men nakað heilt annað er at leypa útí har, ið tú ert sikkur í, at tú fert at drukna, sigur Hans stórsmílandi. - Men tað vakti beinanvegin mín áhuga, so eg avgjørdi at hittast við teimum