tænastustað. Í Mjørkadali er mjørki 270 dagar um árið. Sjálv barakkin, har menn fyri tað nógva hava búð, er ikki meira enn 15 km.frá høvuðsstaðnum. Men til jarntjaldið og múrurin fullu í 1989-1990 varð alt

runnu saman í eina eind, sum føldist tung og nívandi, sum vildi tað slúka ein. HJÁ EINUM sum hevur búð í Havnini í nítiárunum kann tað tykjast merkiligt at lata hugan reika aftur til fimti- og sekstiárini

frið til bara at vera til staðar, har eg nú einaferð eri, sigur Olaf, sum seinastu mongu árini hevur búð og arbeitt sum yrkissjónleikari í Danmark. Lopfjølin Tankarnir hjá Olaf leita meir enn 20 ár aftur

sum er, at London í dag er ein fjølbroyttur heimur við 12 milliónum íbúgvum, har alt Føroyar kundi búð á hesi einu gøtuni. At London er fyri tey ríku, er góður við tey, sum hava, og eitt helviti fyri tey

í Klaksvík, men flutti seinni til Havnar. Síðan síðst í 60- árunum hava hjúnini Bennrosa og Rógvi búð í Hamarsgøtu, og her eru børn teirra vaksin upp. Her hevur hon røkt hús og heim, og hiðani er hon farin

byrtist hugurin hjá mongum óvita at spæla upp á og syngja. Kurt og Karin fingu tríggjar døtur, sum hava búð síni fyrstu ár í Skopun. Tær eita Berit, Janne og Vivi. Kurt var málari og gjørdi arbeiði fyri fólk

hátíðarhald í 1997, vóru hjúnini og vitjaðu aftur har og mintust aftur á gamlar dagar. Brynhild hevur búð í nógv ár í Tønsberg, men í 1998 flutti hon til Sketsmo uttanfyri Lillestrøm, har hon var ein trúfastur

og búsettust í Klaksvík Í 1964 fluttu tey til Havnar og bygdu sær hús á Sólteigi, og har hava tey búð síðani. Meðan børnini vóru smá, var hon, sum flestar konur tá í tíðini, heima. Seinni fór hon at arbeiða [...] tíl hon gjørdist sjúk, fylgdi hon væl við øllum, sum fór fram í samfelagnum, og hóast hon nú hevði búð í Havnini í 44 ár, so hevði hon serligan áhuga fyri Klaksvíkini. Tað er mangur klaksvíkingur, sum hevur

lærari. Tey búsettust í Havn og fingu døturnar Elin og Hervør. Kirstin og Jeffrei hava seinastu árini búð á Strondum.

var góð at heita á. Ein hevur mangan sitið væl í teirra heimi. Kona mín, systurin Erna, og eg hava búð í Noregi í mong ár. Altíð var tað hugnaligt og hugaligt at fáa vitjan av hjúnunum. Mangar góðar løtur