lítlu systir míni. Tey bygdu sær hús í Søldafirði niðanfyri barndómsheimið hjá Pidda, og har hava tey búð síðani. Tey fingu tvær søtar gentur. Eitt mugu vit systkinini takka Hansu og ikki minst Pidda fyri
Nicolinu, Emmu, Jastrid og Rúnu, og dreingirnar Julius, John og Vernar. Í seinastuni hava Nanna og Vensil búð á Eysturoyar Røktar- og Ellisheimi og har býr Nanna framvegis. Vensil er farin. Men góðu minnini um
til Streymin við bussinum sum oftast. Góð vóru tit við meg og eg við tykkum. Av tí at Jógvan hevur búð inni hjá tykkum og verið ansaður av tykkum, so vóru tit nakað serligt fyri hann og gjørdust serlig
upplivilsi fyri lívið. Øll familjan var samankomin, konan, báðar døturnar og beiggi konuna, sum hevði búð í útlegd øll árini undir Apartheid. Vit fingu at vita um teirra lív. Eisini hvønn týdning Anette Wang
og kærleikin frá foreldrunum sum var so stórur. Vit systkini eru enn tætt knýtt, sjálvt um vit hava búð langt frá hvørjum øðrum í periodum. Verið góð við hvør annan, tí familjuna hevur tú altíð, meðan vinir
einkja ung, tá fyrri maðurin doyði av sjúku, átti børnini Gitte, Lone og Kenneth. Atli hevði ikki búð leingi í Hirtshals, tá hann keypti sær ein útróðrarbát har, sum hann fiskaði við tá hann var heima
hava livað í Kristusi og heim tykkara, sum altíð hevur staðið opið, og har altíð orð Kristusar hevur búð ríkliga. Við hesum orðum vil eg lýsa frið yvir minni um Erling Bech. David Bech
sum býr í Havn, Anbjørn, sum hevur búð á Sandi, men tey seinastu árini hevur hann búð í Danmark, Mads Andrias, sum hevur búð í Miðvági, men hesi seinastu árini hevur búð í Noregi, Marjun, sum býr á Sandi
halda jól saman við okkum øllum. Vit gleddu okkum øll sera nógv til at síggja teg aftur, nú tú hevði búð niðri í 9 mánaðir. Eg og Muddi vóru og vitjaðu teg í summar og tað eru vit sera glað fyri, tað var
Guðruni. Hon sendi henni gávur, ringdi og tosaði altíð um hana. Tey seinastu mongu árini hevur Guðrun búð saman við beiggja sínum Ditlevi, sum bleiv hennara haldipunkt í lívinum. Hann hevur fyrimyndarliga
