bjørg og bátur haft ein felagsnevnara, sum hevur verið hjálpsemi og samarbeiði. Hettar er hesin maður/menn í ferð við at niðurbróta fullkomiliga. Men hvussu kann tað vera, tá sjálvt okkara løgregla/vága
Ein ungur maður endaði í brummuni í nátt. Hann skuldi við náttarbussinum úr Havn og norðureftir. Men heim kom hann ikki. Av tí at maðurin var ólátaður, tá ið hann kom í bussin í Havn, valdi bussførarin
Í gjár klokkan 12.30 fekk løgreglan eina fráboðan úr Rúsuni í Havn, har ein maður var vorðin ólátaður og ágangandi, tí hann ikki slapp at keypa. - Tað var ein leiðari, sum ringdi og segði, at tá tey sýttu
lesarunum, hann var burturstaddur føðingardagin. Óla Christian er eitt so livandi menniskja og virkin maður, at honum dámar einki at verða mintur á, at árini so javnt nartla burtur av æviskeiðnum "Ætlar tú
knívin, minnist Óluva, sum var elsta gentan av seks systkjum. So har var nokk at gera í barnaheiminum. Maður saknaði knetti Tá Óluva fekk sítt egna hús at halda, var ongin verulig kókibók við føroyskum mati [...] Hetta fegnast Óluva um. Hon minnist aftur á eina gamla konu sum tók soleiðis til: Hann er stjóri og maður, og so sigur tú bara við hann: Hygg, tak tú knívin og sker tálgina! - Tað helt hon ikki, at man kundi
knívin, minnist Óluva, sum var elsta gentan av seks systkjum. So har var nokk at gera í barnaheiminum. Maður saknaði knetti Tá Óluva fekk sítt egna hús at halda, var ongin verulig kókibók við føroyskum mati [...] Hetta fegnast Óluva um. Hon minnist aftur á eina gamla konu sum tók soleiðis til: Hann er stjóri og maður, og so sigur tú bara við hann: Hygg, tak tú knívin og sker tálgina! - Tað helt hon ikki, at man kundi
tá grivið var har fyrst í 19hundrað talinum. Ikki sørt errin vart tú av Sigmundi, ið var tykkara maður, og sum hesi sprek helst stavaðu frá. Hetta eru bara brotpartar úr minninum. Regluligt brævaskifti
Seinnapartin fríggjadagin fór ein maður við bili eitt ørindi til eini hús á Glyvrum. Hann ætlaði ikki at steðga, sløkti motorin, men í ósketni gloymdi hann at taka lykilin úr bilinum. Beint sum hann skuldi
vanliga spæla saman við Martini, vóru ikki við. Trummurnar vóru sleptar til hesa konsertina og nýggjur maður á bassinum var sonur Martin, Sakaris Joensen, ið nokk best er kendur sum bassleikari í Lama Sea og
klaga. Boðini frá Óla vóru: “Tit skulu ikki skriva undir!” og so var samrøðan liðug. Var Óli nakar maður tá, so troppaði hann sjálvur upp á kajini og legði skipini við brestin, inntil mynstrað varð eftir
