svágri, og havi fingið leiguíbúð á ovaru hædd her. ­ Torførast er, at eg sakni vinirnir, sum nú allir eru farnir. Serliga sakni eg Chr. Restorff, mín góða vin. Vit vóru so væl, og tosaðu saman í telefon

álvarsligt Eg sakni tó skemt í tekstunum, hetta er stuttligur tónleikur, men tekstirnir eru rættuliga álvarsligir, í mun til t.d. 200 og The Dreams eru teir beinleiðis keðiligir. Eg sakni, at verða undirhildin

mist ein góða pápa, og mamma hevur mist ein góðan mann. Eg sakni bríkslið, drekkamunnarnar, skemtið, fótbóltsprátini, láturkramparnar. Eg sakni babba. Eg gleðist tó um, at hann livir víðari í hesum lívi

Tað verið seg fyri viðhalds- ella mótstøðufólkum, ella tíansheldur fyri okkum sjálvum. - Tað eg tó sakni er, at pressan eisini sýnir áhuga fyri tí partinum, av grindadrápinum, ið tað, hóast alt snýr seg

sum tikið verður til. Síðstu jól doyði verpápin so syndarliga, so vit komu inn í 2018 við sorg og sakni. Tað bera vit við okkum. Samstundis hava vit upplivað nógvar góðar løtur. Fríði, sonurin, bleiv studentur

kritiskt, nevna tað við døgurðaborðið, og ikki bara lata okkum tøla av slíkum dillum, sigur hon. - Eg sakni eitt kjak um, hvussu lættliga við lata okkum stýra av snildtelefonini, og hvussu primitiv vit í v

Hóast mong ár eru liðin síðani pápi fór, og eg eri komin gjøgnum tey natúrligu stigini við sorg og sakni, so er alt ikki tað sama. Mangan hugsi eg um tíðina vit høvdu saman. Hvussu hann var áhugaður í okkara

tí einki hoyrist frá listafólkið í samband við støðuna tey eru komin í, nú "Korona" ger um seg. Eg sakni ein dialog, millum listafólk, og havi vent mær til okkurt felag, men einki svar, sigur Georg eystan

kann koma til arbeiðis. Nú handilin í Skálavík er stongdur, dugi eg illa at venja meg við tað, og eg sakni at møta teimum ungu, sum vóru mær so trúføst, sigur Elisabeth Myllhamar.

vágafólk hava tað, sigur Páll á Reynatúgvu. Vágafólk og norðoyingar eru blivin ov sjálvsøkin. Eg sakni at vit draga í felag og skipa eina samferðslu, vit øll eru partur av. – Tað er ikki nokk at bara at