tess meira ræðandi tykist tað, tá hetta hendir á norrønum máli. Tí víkingar tosaðu ikki enskt, men forna norðurlendska málið norrønt. Og nú kemur fyrsti víkingafilmurin, har víkingar tosa norrønt. Tað er

og Gadd. Vegaføringin er liðug og nú kloakk, vatn og annað er liðugt nakað inn um húsini uppi í Forna, verða grundøkini frá Gadd og norðureftir nú klár hjá fólki at ogna sær. Byggiøkið millum Kvíggjarheygg

dømir skeivt, enn dana, sum dømir beint. Slíkir tónar og slík hugsan sampakkar ikki við demokrati og forna føroyska mentan. Í seinastu øld broyttust tjóðskaparkenslur við gorr og reyp til hástóra, eirindaleysa

fær at síggja forna landnáms- og offurstaðið Hørg í Sumba og síðan lítur út at Holminum og haðan út í hav og eftir tað kemur niðan á hitt navnframa Beinisvørð og ikki at gloyma hitt forna søgu- og sagnkenda

veri boðin vælkomin av hjarmandi seyði og ljómandi fuglasongi. Hyggi suður í hav, Skálhøvdi og tann forna bygd Skálavík vársól bjørt á fjallalíðum alt í kvirru andar. Havskin sum skyggjandi silvur skynið

Eystanstevna Gjøgnum nógv ár hevur innsavningin av lutum og myndum vaksið um bygdarsavnið Forna á Glyvrum, og í dag er savnið bæði umfatandi og áhugavert. Húsið er innrættað við eini gamlari stovu frá

ævintýrskaldsøgurnar um Heimin Forna. Hví hevur tú ikki skrivað fleiri øll hesi árini? Bara orðabøkur við hesum gávunum? Hasum spurninginum er lætt at svara. Bøkurnar um Heimin Forna komu út í 2000. Konan og [...] byrji við fyrsta kapitli og seti punktum eftir síðsta kapittul. Tá ið eg skrivaði bøkurnar um Heimin Forna, gekk tað sum eftir ánni. Hesa ferð gekk striltnari. Á vári í fjør, tá ið eg hevði skrivað einar 55

íslendingum og brúka teir sum fyrimynd í øllum. Teir hava satsað so nógv uppá nútíðarmentan, at tann forna undantikið sagairnar, er burtur. Vit skulu ikki gloyma ta afturlítandi mentanina, men heldur fara

íslendingum og brúka teir sum fyrimynd í øllum. Teir hava satsað so nógv uppá nútíðarmentan, at tann forna undantikið sagairnar, er burtur. Vit skulu ikki gloyma ta afturlítandi mentanina, men heldur fara

Bjarnadal og konan vóru lærarafólk. Skúlin tey nýttu var tann lítli skúlin, sum stendur sunnan fyri Forna, “Gamli skúli” sum vit siga. Har var bara ein lítil stova, og einki annað rúm uttan ein lítil durur