Tað eru nú liðin umleið 24 ár síðan, at eg fyrstu ferð kom inn í teirra fjálga heim; og har kendi eg meg beinanveg vælkomna. Bæði mær og soni mínum, ið tá var 4 ára gamal, varð vístur stórur kærleiki

Omma livdi eitt langt og gott lív. Tó so, hon hevði eisini mótgongd í lívi sínum; men hetta dugdi hon so ómetaliga gott at bera. Hon hevði eitt sera lætt lyndi, látur og lívsgleði fylgdi henni altíð.

Tað var keðiligt at hoyra hesi boðini, at tú mín elskaði abbi also ikki er ímillum okkum meira. Men lívið, tað sleppa vit tíbetur ikki at bestemma yvir. Alt virkar nú so tómt fyri okkum, sum sita efti

ikki í familju við Gøtu Fíu ella Fíu í Langagarði, sum vit eisini kallaðu hana. Og hví so skriva minningarorð. Jú, svarið er einfalt, Fía fyllir so vælsigna væl í landslagnum av minnum, sum goymd eru innan [...] og kendi ábyrgd og sissaði tey kring seg. Fía livdi ikki bara fyri seg og síni, tað mugu hesi minningarorð vera eitt tekin um. Hon hevur eitt heitt pláss í mínum hjarta og eg takki fyri tíðina og sýnir

xMong vóru minnini sum leitaðu fram í hugan, nú tá eg frætti, at frændi mín Joen Pauli Hammer var fluttur heim til Harran. Pauli var elstur av níggju systkinum, og byrjaði sum siður var í stórum famil

Nú er tíð liðin síðan Jógvan abbi og Olg-omma løgdu árarnar inn. Eg minnist so væl, tá ið eg og Jógvan fyri meira enn tíggju árum síðan komu saman. Vit vóru ung og torført var hjá nógvum at skilja, at

Tú okkara stjørna var í sjeyti ár, Bleiktraði gleði og gleim í okkara heim. Í fimmtiátta ár tú eins og ein gongustjørna var um mann, børn og ommubørn. Hevði arbeiðslív og trygga tilveru. Tú vart stutt

Eitt orðatak sigur, at eingin veit á morgni at siga, hvar ein á kvøldi gistur. Hetta fingu vit á fiskavirkinum á Toftum so nívandi at kenna síðst í farna ári. Fyrst okkara háttvirda leiðara, Birgir Nó

Tað fellur mær ikki lætt at seta meg at skriva minningarorð um mammu, men eg kann ikki blíva við at útseta tað. Mamma okkara er farin heim til Harran, til tann bústað sum varð gjørdur henni til reiðar

Bjartastu dagar tá lívsskeiðið byrjar, tín rørsla, bros og eygu bóru okkum boð um, at her er gott at verða. Árini tey vóru góð tá tú var mín varði, stimbur, álit, gleði, gingu lið um lið, tí kærleikin