á odda, og eina løtu seinni var stavnurin á Tvørabátinum frammanfyri. Í endaspurtinum vóru tað tó tøkini hjá klaksvíkingum, sum munaðu mest, og Páll Fangi fór um málstrikuna soleiðis, sum tað er einum
sum Astrup eisini segði – vit eru øll blivin klókari síðani 1992, so vit endurtaka ikki somu mistøkini. Tað man vera galdandi bæði fyri føroyskar og danskar myndugleikar, ella hvussu?
fram eina ætlan um, hvussu hann ætlar sær at broyta skattingina soleiðis, at lág- og miðalinntøkur sleppa lættari, meðan vinnan eins og til dømis útisiglarar skulu skattast harðari. Í gjár
vit krevja eisini av einum komandi landsstýri eina umfordeiling av skattatrýstinum, so inntøkuskatturin minkar – og har serliga marginalskatturin, sum er methøgur í Føroyum. Í summar
rnum hvørja ferð okkurt skal eitast at sparast. Vit mugu endurbyggja samfelag okkara, og taka tey tøk ið krevjast, til at fáa eitt vælvirkandi vælferðarsamfelag, sum fólkið eisini hevur ráð til at liva
imur í Eik Banka. Nú var tað ein outsidari í umboðsráðnum, sum legði fram uppskotið um viðtøkubroytingarnar. Andrass Skaalum var tann einasti, sum førdi valstríð í bløðunum upp undir
»loysing« skúgvað heilt burtur, og orðið »fullveldi« kom í staðin. Hetta fyribrigdið fekk fastatøkur bæði í Fólkaflokkinum og í Gamla Sjálvstýrinum, so nú var lagað manni. Og at tað var re
kappast móti privatum fyritøkum á tí marknaði, sum er sjálvt lívsgrundarlagið hjá hesum fyritøkum, sigur Sjúrður Skaale. Hann sigur, at tað kortini tykist sum um, at KVF gerst støðugt meira
byggifyritøkur er beinhørð kann kanska tað verða freistandi í sambandi við útbjóðingar at seta fyritøkunum eyka treytir sum kunnu tykjast at geva byggiharranum nakrar marginalar fyrimunir,
orðabókaarbeiði høgt. Serliga í einum lítlum samfelag við egnum máli. Vit mugu gera serlig átøk til tess at varðveita málið og serligu málbrigdini, vit hava í føroyskum. Og so nógv kostar
