liðunum ikki blivin minni. Heldur tvørturímóti, staðfestir Elna Johannsen. Hon sigur, at tað, at Føroyar eru so lítlar, ivaleyst hevur sína ávirkan. - Vit eru eitt lítið land, og tískil er úrvalið av veruliga [...] onkursvegna eru kenslurnar meira við, tá tú skrivar karakterirnar niður. Tað kann ikki umgangast, tí Føroyar eru jú so lítlar, og øll kennast onkursvegna, sigur Elna Johannsen og heldur fram: - Og tá eg sigi
sigur fryntligi málverjin. Tað er ongin ivi um, at eysturríkar hava eitt serligt tilknýti til Føroyar og hendingina í Landskrona. – Fyri teir er næstan leyst og liðugt. Teir hava fingið eina rúgvu av [...] Jens Martin. Kendir menn á barr Í Landskrona stóðu teir í hvør sínum máli. Jens Martin Knudsen fyri Føroyar og Michael Konsel fyri Eysturríki. Michael Konsel, sum í dag er nógv framm í fjølmiðlunum og hevur
, og at vit skulu sleppa undan at býta okkara egnu samfelagsvirðir rættvíst. Setningurin er, at Føroyar fáa beinleiðis atgongd til altjóða samstarv og taka ábyrgd av okkara egna búskapi og luti í heiminum [...] eftir undirbrotligum og nalvaskoðandi røðum. Tey kunnu eisini fara at hyggja niður á føroyingar og Føroyar sum heild. ? ?Hesum eiga vit ikki at finna okkum í. ?---?Eftirskrivt: ?At so ein útvarpsmaður tekur
avgerðir um frið og kríggj. Tann 14. januar 1814 minkaði Norges ríki, men framvegis vóru Grønland, Føroyar og Ísland sáttmálapartur við Danmørk undir 1450-sáttmálanum við somu treytum sum higartil. Fyri [...] tað ólógligt, at annar parturin skal flyta pengar til hin partin. Tað var tí brot á sáttmálan, at Føroyar til 1877 og Grønland til 1950 fluttu pengar til Danmarkar, og somuleiðis er tað ólógligt, at Danmørk
kunna halda skipinum og hava ráð til at fiska svartkjaft og makrel – fiska søgulig rættindir til Føroyar. Og tá hetta er gjørt, so koma teir frá eystan og frá vestan og vilja hava part. Røkke, Møgster og [...] Her lá heldur eingin rationell grund undir, bert eitt lyfti, sum skuldi uppfyllast. Hetta hóast Føroyar fáa fleiri ferðir so nógv burtur úr svartkjaftinum um hann verður fiskaður til Havsbrún ella til
Suðuroy, sum higartil hava selt sum heitt breyð. –Vit fara at leggja okkum eftir at marknaðarføra Føroyar og føroyskar vørur, og vit hava fingið katalog við myndum úr Føroyum, sum verða skrødd burt sigur [...] tað, sum tað kemur. Sjálv er hon sera fegin um nýggja heim sítt. –Hetta er eitt oyggjaland eins og Føroyar, og her er ótrúliga gott at vera. Eg havi verið her einar sjey átta ferðir, áðrenn eg flutti hertil
partur av tí risastóru menning sum fer fram niðri á evropeiska meginlandinum, er farleiðin millum Føroyar og Danmark. Amerikanarar hava eitt sigandi hugtak. Teir siga: “ Um tú hugsar sum tú altíð hevur gjørt [...] at líkna við útoyggjafólk í mun til stóra meginlandið fyri sunnan. Tí er tað neyðugt, at almennu Føroyar slóðað fyri, at seinasta forðingin fyri at vit kunnu gerast alheimsborgarar verður ruddað av vegnum
Eisini vóu vit inni á Eiði. Skiparin var sera væl kendur við Kruse, handilsmannin. Kruse kom til Føroyar við Surprice í 1868. Hann var frá Bornholm og gjørdist handilsmaður á Eiði. Hann verður seinni [...] seyðin, og bóndin fekk salt og keks. Bóndin kendi væl Jens og Jens Paula í Dali. So fóru vit til Føroyar, komu á Havnina og fóru so til Keypmannahavnar við fiskinum. Hetta tók akkurát átta dagar. Hetta
niður aftur Tá ið Trina hevði verið tvey ár niðri, helt hon tað vera tíð uppá at koma heim aftur til Føroyar. Tá kom hon at arbeiða í køkinum á Klaksvíkar Sjúkrahúsi. Her var ein økonoma og tríggjar gentur [...] minniligu vitjanum. Alt í alt kann sigast, at Trina er ein merkiskvinna, og hon er eitt gott umboð fyri Føroyar í Danmark. Ynskt verður henni hjartaliga tillukku við hesum stóra føðingardegi. ó.
okkum sæð út frá einum oljuframleiðandi sjónarhorni, tí stendur bráddliga ein oljupallur eystan fyri Føroyar og ikki sleppur undir at framleiða vegna ov stórt CO2 útlát, so sigur tað seg sjálvt, at vit hava [...] ætlan frammanundan. Og her er tað, at ein kaðal úr Íslandi kann ikki bert gera munin men eisini gera Føroyar til eina fyrimynd í framtíðini. Taka vit avgerðina um elkaðal, so er so nógv at heinta, at vit kunnu
