um, sum hava verið settir fram. Í kanningini hjá Menas verður ikki hugt sum um at hesa verið sum hundur og ketta. Sambært kanningini, so eiga vit heldur at hyggja eftir oljuvinnuni sum ein møguleika at
væl við í altjóðatíðindum, og at netið er atkomiligt hjá nógvum føroyingum. Orðatakið »Ofta etur hundur, tað hann havnar« er longu við at ganga út. Steinbjørn B. Jacobsen
Sjpekov-Sprecht, sum verður bukaður av konuni, men tolin finnur seg í øllum og krýpur fyri henni sum ein hundur. Og uttanfyri gongur tann gamla konan Konovalikhova og rópar á sín hund. Hetta dualistiska loftaríið
Arnold gjørdist so fúkandi óður, “Ætlar hann at skjóta innanfyri, tað skal ikki ganga, den freki hundur.” Í tí sama so hoyra vit, at maðurin skjýtur og so tekur hann eina haru upp og fer so omanaftur
ymiskar eftir tapið fyri Portugal. Eingilska pressan er samd um, at svenski venjarin er ein dummur hundur. Hann hevur mergsogið FA fyri pengar, og hann hevur yvirhøvur ikki megnað at samansett besta ættarliðið
og hetta skal síðani kannast og rættast aftur við øðrum kanningum. Eisini er vert at minnast, at hundur og svín eta so at siga alt, og tí kunnu beinagrindir frá hesum djórum vera torførar at kanna. Tó
Hann kann væl hava verið ein túr framvið Miklagarði á teirri ferðini. Eisini verður sagt, at Tórur Hundur, sum gav Ólav Heilaga banasár á Stiklastøðum, angraði sína gerð og endaði sum pílagrímur í Zions
tú kanst loyva tær sjálvum at binda lissur, ella vera alt møguligt—genta, drongur, robottur ella hundur—men tað er ikki normalt hjá vaksnum, ið varða at, at siga: “Ja, tað er óbeskriveliga týðiligt, at
hann ikki skal avstað alíkavæl. – Tað var eitt stórt vónbrot. Eg fór suður aftur sum ein flongdur hundur, sigur Óli, sum tó skuldi fáa ein heldur øðrvísi møguleika stutt seinni. Brádliga stendur Óla í boðið
spurningurin, um leiðslan í Almannaráðnum mælti frá at velja hann í stýrið? Landsstýriskvinnan mól sum hundur m heitan greyt, tá hon fekk spurningin í Degi og Viku. Í øllum føri noktaði hon ikki fyri, at hon
