virkini als ikki lata uppaftur, ella stongja aftur heilt skjótt. Hann leggur dent á, at hetta er ikki sagt fyri at hevna seg ella fyri at loypa ræðslu á tey, sum arbeiða har. ?Vandin fyri hesum báðum virkjunum

orkukeldur, og ger eisini fitt burturúr dálking frá teim ymsu orkukeldunum. Men lítið og onki verður sagt um vansarnar við vindmyllum. Vit vita tó aðrastaðni frá - m.a. í Danmark, sum er frammarliga við vindorku

er breið politisk semja um hvussu hendan moralska politiska skyldan skal skiljast og handhevjast. Sagt verður: Vinnunevndin hevur skilt tað soleiðis, at breið politisk semja er um, at landið rindar Vágs

november 2002 var yvirskriftin í blaðnum: »Færøsk venstrefløj under lup«. Í greinini verður eisini sagt, at kanningin hjá Bent Jensen hevur til endamáls at »afdække, hvem på Færøerne der gik Warszawapagtens

nakað sum eingin torir at hugsa um og sum samstundis er torført fyri onnur at tora at tosa um. Men sum sagt tað eru ikki orðini sum hava týdning, bert tað at fólk vilja vera um ein tá lívið gerst allar mest

felagssangurin á skránni. »Kom og dansa« hjá Kristin í Geil og Lehar. Felagssangur er kanska ov nógv sagt, trupulleikin er at tað er alt ov høgt hjá »vanligum« fólki at syngja við. Hetta átti langtsíðani

felagssangurin á skránni. »Kom og dansa« hjá Kristin í Geil og Lehar. Felagssangur er kanska ov nógv sagt, trupulleikin er at tað er alt ov høgt hjá »vanligum« fólki at syngja við. Hetta átti langtsíðani

sær, at uppløgdu møguleikarnir at skifta síðu ikki vórðu nýttir, og lotið gjørdi, at tað var lættari sagt enn gjørt at leggja langar og neyvar sendingar. Mótstøðumenninir sprellaðu eitt sindur fyrstu løtuna

Fyri einum mánað síðan fingu borgarnir í Kvívíkar Kommunu skriv frá Føroya Sparikassa, har sagt var at deildin í Kvívík stytti um upplatnigartíðina við 17 tímum, ú 20´niður í 3 tímar um vikuna. Grundgevingin

vestmenningar so avgreitt seinasta hálva minuttin ella so. Kyndil er við Hendan seinasta løtan, hevði sum sagt einki sum helst við hondbóltsspælið at gera, men hon undirstrikaði kanska eisini, hvussu nógv stóð