tosaðu við hann og mammu hansara á túrinum við Norrönu í Íslandi við Óla Jacobsen. Jørgen hevur fyrr sagt í samrøðu við Sosialin, at eftir at dómurin, hann hevði hangandi yvir sær, varð avtikin, var hansara
optimalar. Heimurin sveimaði á lánibylgju. Grammleikin var markleysur. Trøini vuksu inn í himmalin, varð sagt. Eisini her tevjaðu fólk skjótan vinning. Milliardir skiftu hendur. Tað ráddi um at vera on. Og alt
prýðast. - Eg visti, hvat henni dámdi, og eg fór avstað og segði, hvat eg vildi hava av dúkum. Mær varð sagt, at tað bar ikki til, sum eg ætlaði, men eg var treiskur, so eg keypti ráhvítar dúkar og blámynstrutan
prógvið um. Hann búði á einum sambýli í Havn, men hevur nú funnið seg sjálvan og sítt egna lív snøgt sagt við bert at vera hjá Johan og Rakul í Fámará. - Nú stórtrívist hann her, og hevur enntá keypt sær
megna. Tó eru nøkur tilrættaløgd skúlatilboð, sum eydnast væl. Vita hava alt ov lítið, ella lættari sagt einki miðnámsskúlatilboð til fólk við serligum tørvi. Eftir fólkaskúlan er ikki nógv at velja í. Nevnast
hálvtýskum klumpum og smáfranskari sós. Og so rópti hann hetta upp á skaldskap. Óreinsettur. Men sum sagt eg kom út á Háskúlan í ørindum fyri 14. september, nývorðin blaðmaður, og skuldi gera viðtal við
pengar, men í staðin fái eg andaliga løn. Eg verði uppbygdur og fái eina andaliga venjing. Ofta verður sagt, at Guds børn batna í Harrans verki, og tað føli eg veruliga, at eg geri við hesum, sigur Ragnar.
ldið og stillaði seg beint framman fyri pallin fyri at stuðla Jógvani. - Hann hevði fleiri ferðir sagt við meg, hvussu umráðandi tað var, at eg stóð fremst, og tí var tað eisini tað, eg fyrst og fremst
inntrivini í gerandislívið hjá vanliga føroyinginum, er tað sum oftast við heilsuni sum argument. Sagt verður ofta, at hesi tiltøk verða sett í verk fyri at betra um heilsuna hjá føroyingum. Hetta argument
upp í hendurnar á soninum, og hansara húski. Um summarið, heystið, og um jóltíð hava vit altíð kunna sagt við børnini, ”Fær oman til Steintór og Gerdu”, so verður tú løtuna ríkari. Tað er vanligt hjá okkum
