nakran møguleika at vinna kappingina, so skalt tú klára at vinna ímóti øllum liðunum, so vit kunnu tað sama byrja við steypavinnarunum, sigur Eliesar Olsen. Skála er júst flutt upp aftur í Effodeildina, men
seinnapartin avtaluna. - Vit fara at biðja um fund við ÍSF og FSF, og vit rokna sjálvandi við at fáa sama stuðul sum almenna Kringvarpið hevur fingið, sigur Jonhard Hammer. - Annars noyðast vit privatu miðlar
sum menninir, vit hava sama rætt til størv og útbúgvingar og vit kunnu blíva tað, vit hava hug til. Vit kunnu frítt velja hvørjum við gifta okkum við – soleingi tað ikki er sama kyn – men tað er ein heilt
politisku skipanini, tí ein flokkur hevur boðað frá at hann nú í heyst leggur uppskot fram um at tvey av sama kyni skulu sleppa at ganga í par- ella hjúnalag. Hetta er slóðbrótandi, tí politiska skipanin hevur
at koma úr skápinum verið, at tey onkursvegna verða avvíst av foreldrum, familju ella vinum. Av tí sama er ein ótti, ið hongur yvir nógv, sum skulu taka stigið at koma úr skápinum. – Eg haldi, at tað er
reistur, um tað nú eisini er gott fyri børn at veksa upp í eini familju, har bæði foreldur eru av sama kyni. Les eisini: Samkynd kunnu ættleiða børn - Mest týdningarmikið fyri eitt barn er væl, at tað
fólki. Hon er eisini ein karmur fyri at dyrka okkara tjóðskaparkenslu, har vit øll savnast um tað sama, sigur Joanida. Í gjár vóru Joanida og Hjalti til kappróður. - Tað var sum vera man stuttligt. Tað
lærarar arbeiða eftir. Føroya Løgting lóggevur fyri arbeiðsviðurskifti hjá lærarum, men enn hevur sama ting ikki tikið allar fíggjarligu avleiðingarnar av lógini, teir samtyktu fyri tveimum árum síðani
menninir eru dugnaligir, tað ivist eg ikki í. Men veruleikin er bara tann, at teir umboða ikki tað sama sum ein kvinna vildi gjørt. Eg haldi, at Glasir átti at søkt á nýggjum og latið øll áhugað sloppið
skiparar, og at babba er tiltikin fiskiklógv. Av tí sama blíva forvæntningarnir hjá øðrum til mín øgiligir, um man fór at standa sína roynd ella ikki. Av tí sama var eg eitt sindur eyka glaður, at tað gekk so [...] so ómetaliga spent at frætta, hvussu tað fór at ganga hjá honum, men vit vildu ikki órógva. Av tí sama ringdu vit ikki umborð, tí Eiler skuldi hava frið, sigur uppilagsti rokskiparin. - Eg skilti einki