hann við at kalla umboðsnevndina inn. Umboðsnevndin er hægsta valdið í SEV. Tað er hon, sum setir stjóran. Og tað er hon, sum velur stýrið. Ikki øvugt. Men hví bardist stýrið í SEV soleiðis sum tað framgongur

Jingle Bell Rock. Hetta er heilt vist ein fløga, ið fer at verma nú jólini nærkast, og hon fer ikki »av móta« sjálvt um hon eitur Now Christmas 2002. Sangirnir, ið eru á fløguni eru til at lurta eftir øll jól

skúlatíð og tey mongu ballini. Mótsetningurin til ball-leyvuna Van er Grace. Hon er seriøs í skúlanum og skrivar m.a. fyri skúlablaðið. Hon fær til uppgávu at skriva eina forsíðu um Van Wilder ? mannin, ið øll

ár seinni, er tí, at mamma mín,Mina Knudsen, fyllir hendan dagin. Tá ið eg byrjaði, fylti hon 55; nú fylti hon 80. Jónsvein sigur seg minnast, at honum dámdi sera væl at arbeiða á Lynfrost. Stjóri á virkinum

kom til Føroyar úr Danmark og festi djúpar røtur her. Hon hevur stríðst fyri føroyskari mentan, sjálvbjargni og sjálvsvirðing í 100 ár og tað ger hon enn. Í 1910, tá ið hart leikaði á móti tí føroyska undir

fekk onkran at gníggja eyguni tá hon kom fram á pallin í føroyskum skjúrti og belti, men við gjøgnumskygdari reyðari nylontroyggju og berføtt, var sum altíð væl uppløgd. Hon eksperimenteraði stundum við røddini

til hoyringar hjá bóndafelagnum, áðrenn hon varð sett í gildi. Heldur eingin forðing er fyri at reka seyð úr einum hagaparti ígjøgnum ein annan til rættina, um hon liggur soleiðis fyri. Hagapartar latnir

minuttir eyka. - Vit fara eisini at fáa eina kremmaskinu, sum skal standa í gongini, men hon er eitt sindur ov sein. Hon kemur helst fyrst í komandi viku, fortelur Jana. - Har kanst tú keypa ymisk krem. Okkurt

tíni«. Hetta rann mær í huga, tá eg í útvarpinum hoyrdi eina mammu siga, at hon ætlaði sær ikki at siga við børn síni, hvat hon helt vera rætt ella skeivt, børnini skuldu sjálvi finna út av, hvat teimum

byggja. Hon og onnur nótarskip glúpaðu so nógv »gull« úr Norðsjónum, at løgtingið helt tað í 1970 vera neyðugt at broyta skattalógina, sum Eiler fekk skyldina fyri. Norðborg royndist so væl, at hon man eiga