Jógvan var føddur við Gjógv, sonur Jóhan Joensen í Blásastovu frá Gjógv og Jørginu f. Mørkøre úr Skúlanum á Eiði. Hann var elstur av trimum systkjum. Tvær systrar komu aftaná. Hann var fimm ára gamal,

Christian og eg vóru starvsfelagar umborð á Norrønu í umleið átta ár, og vit komu at kennast rættiliga væl, og vit høvdu tað ógvuliga gott saman. Vit vóru ikki altíð líka samdir, men vit virdu hvønn a

Við hesum fáu orðum vil eg royna at lýsa seinastu tíðina, ið eg upplivdi saman við pápa mínum. Tað eru longu 4 mánaðir síðani pabba dróg andan fyri seinastu ferð. Tung var løtan, ímeðan vit sótu hjá h

Tung og óverulig vóru boðini, sum komu, at Eirikur var deyður, einans 58 ára gamal. Eirikur var sonur Lisu og Valdemar Dam úr Kvívík. Valdemar var frá Norðskála og Lisa er úr Kvívík. Tey fingu átta bø

Tað er ógvuliga tungt at seta seg at skriva minningarorð um mína høgt elskaðu ommu. 1. november 2006 fekk eg tey tungu boð, at «Fí-omma« ikki var ímillum okkum meir. Fí-omma, sum vit øll ommubørnini kallaðu

Jacob inni í Gerði, Jacob á Kongshavn, Jacob á Sjómansheiminum ella Jacob á Sandsøluni. Alt heiti sum hendan kempan í ávísum tiðarbilum hevur havt knýtt at sær. At fáa eitt heiti knýtt at sínum navni

Nú eru fýra mánaðir síðan omma okkara slóknaði eftir eitt langt lív. Omma okkara vaks upp á Válinum. Foreldur hennara vóru Hanna og Kristian Olsen. Omma vaks upp í stórum systkinaflokki. Hon var triðe

Gekk og stákaðist uttan fyri suðuri í Vági, tá Sigmund ringdi til mín og spurdi um eg hevði frætt úr Leirvík .Hoyrdi á málinum at her var ikki rætt, (hugsaði um mammu beinanvegin). So fullu orðini: “p

Í dag er júst eitt ár síðan tú so brádliga varð tikin burtur, og hettar fær meg at hugsa um, hvussu trupult tú mangan hevði tað, tá tú vart millum okkum. Góða Karin, tú vaks upp saman við systkjum tín

Tað er trettandi og seinasti dagur í jólahalguni. Ljósini, ið eyðkenna høgtíðina, verða beind burtur og vit eru í tí myrka og mangan baldruta januar, har summarið sýnist at vera langt burtur. Uppaftur