starvsfólk á Landssjúkrahúsinum kunnu koma til sentrið fyri neyðtøkuoffur á Ríkissjúkahúsinum at læra av okkara royndum. So at tey kundu fingið eitt líknandi tilboð í Føroyum, sigur Karin Helweg-Larsen, ið er

stuttari viðmerking. Ole Wich vísti á, at einasta orsøk til, at kristindómurin hevur yvirlivað í okkara modernaða samfelag er, at tað er farið eitt samskifti fram millum kristnu samkomurnar og restina

húsið. Rokan í fjøruni - eingin ivi um tað, men kortini hevur lívsglaða Jenny tíð til øll. Eisini okkara. Og hon smæðist so avgjørt ikki burtur. - Eg klári at gera alt, eg vil. Einasti munurin er, at eg

hvussu nógv tey hava keypt virksemið hjá Beta fyri. -Tað hava vit avtalað við keyparanum um at halda okkara millum, sigur hann. Frá keldum í vinnulívinum hevur Sosialinum fingið at vita, at keypsprísurin var

lærari og ein av teimum føroyingum, sum hevur fylgt gondini úti í heimi í mong ár og tískil ein av okkara bestu eygleiðarum og viðmerkjarum er ikki í iva um, hvat skal gerast fyri at steðga ólukkuligu støðuni

legði Janus Petersen dent á: - Her er talan um eina íløgu, sum er neyðug fyri at kunna fremja ætlan okkara um enn størri vøkstur og fyri at menna samskiftið við kundarnar. Úrslit hjá Føroya Banka í 2006 Avlop

dag kunnu illneistast inn á málsliga reglur, er, at tað einaferð vóru nøkur, ið royndu at bjarga okkara máli. Høvdu vit havt sama hugburð fyri 100 árum síðani, at øll málreinsan var av tí ónda, høvdu vit

førarin er 25 ár. Eg meini, at um vit skulu koma til eina góða loysn, so er neyðugt at vit øll gera okkara part av arbeiðinum Vit eru oftani skjót at koma við uppskotum um, hvat onnur skulu gera, MEN hvat

fremmandafólk í Skopun. Sosialurin! Hvat vilt tú góðin?!, siga teir við nýkomna gestin. Grái bilur okkara uttanfyri er greitt tekin um, at umboðini fyri blaðið eisini hava áhuga í tí, sum útróðrarmenn og

aftur enn hendan samgongan hevur sitið. Soleiðis er løgfrøðin á økinum og soleiðis er mannagongdin í okkara grannalondum. - Ein og hvør kann siga sær sjálvum, at ein løgmaður kann ikki fara at kanna tað, sum