rætt, aftur at seta pening í grunnar? Eg havi, sum so, einki ímóti at seta pening í grunn, fyri at spara saman til eina íløgu. Vit fara at leggja annað uppskot fram við 2. viðgerð av málinum. Tí vil eg ikki [...] - Jú, støðan er ógvuliga ótrygg. Tíverri søgdu vit fyri trimum árum síðan, at lærdu vit ikki at spara í kreppuárunum, so lærdu vit tað ongantíð. Nú virkar tað, sum hava øll gloymt tað, sigur Lisbeth L
ar, sum eru farnar at liggja og rekast ymsastaðni í býunum. Hann vónar eisini, at býráðið fer at spara eitt sindur aftur á konto til rudding. Somuleiðis fer kommunan komandi ár at reinsa skorsteinarnar
kendi henda nevndin sínar avmarkingar, og úrslitið var tí ein ávísing til ymsar møguleikar til at spara. At evna uppskot til mátti umsitingin sjálv klára. Eg skal strika undir, at tað sum nevndin viðgjørdi
skúlamálum, sigur, at landsstýrið vil hava teir tveir 1. g-ararnar á Kambsdali samanlagdar fyri at spara, og talan er bara um hesar báðar flokkarnar, tí teir eru so smáir - bara 14 í hvørjum flokki. Tá skúlaárið
mikið. - Tað einasta, Landsstýrið kann gera fyri at betra um likviditetin hjá landskassanum, er at spara upp. Tað ber ikki longur til at leggja í grunnar, og tí má uppsparingin hjá landskassanum økjast.
hjá landskassanum, samstundis sum Landsstýrið hevur góðtikið nógv verkføll fyri á henda hátt at spara nakrar krónur. ? Men tá talan er um aðrar samfelagsbólkar, sum áttu at fingið sína rímiligu og góðu
segði, at hendan samanleggingin er gjørd av fíggjarligum orsøkum. Landsstýrismaðurin roknar við at spara eina hálva millión krónur árliga, nú hesir báðir flokkarnir eru lagdir saman til ein. Men tað verður
at knúska næmingarnar í studentaskúlunum. Herðindini av jólahýrinum skulu takast innaftur við at spara pening upp á ungdómin, og hesir næmingar skulu so verða rambukkurin, sum skal spreingja næmingatalið
áðrenn. Men tað var kortini ongantíð ivi um, hvønn veg sigurin fór. Kyndil hevði enntá yvirskot til at spara Lotte Sørensen stórar partar av dystinum. Hon hevur ligið oman fyri tíggju mál pr. dyst seinastu tíðina
, at ein landsstýrismaður sleppur at offra ein heilan árgang av skúlaungdómi, bara tí hann vildi spara 400.000 krónur. Tað er heilt undarligt, táið vit hava í hugsa, hvussu nógvar ferðir 400.000 krónur