Nú várið er í hondum, og náttúran vaknar úr sínum vetrardvala, fór mín góði vinur og arbeiðsfelagið Árni Debes so brádliga um sýn, bert 47 ára gamal. Árni silgdi mong ár í Grønlandi við reiðarínum Qaj

Tað var ein av hesum sjáldsama góðu føroysku vetrardøgunum, at eg fekk deyðsboðini um ommu. Tað var stilli og kalt, sólin sá og eitt kavafølv lá í bygdini og í fjøllunum kring um Vestmanna. Eg hevði j

Jógvan var seinastu árini áhaldandi viknaður av sjúku, men fáur mundi vænta hann at mynstra sína seinastu ferð so brádliga, tí bert annan dagin fyri andlátið hevði hann hendinga væl fyri saman við kon

Tað besta honum dámdi, var at hava nógv fólk rundan um seg. Og inni hjá Ketty og Gunnarba var man altíð vælkomin. Har hevur man mangan sitið gott. At fortelja søgur var eingin sum hann. Man fór altíð

Tað er so stutt síðani, hon var her heima og fylgdi beiggja sínum, sum doyði av somu sjúku, sum hon sjálv. Tá visti ongin, at hon sjálv var sjúk. Hon sá gott út, var tann Hjørdis, vit kendu. Glað og l

Á sumri í fjør valdi Johanna at gevast sum dagligur leiðari hjá okkum í Havnar Handverkarafelag. Hon skuldi nýta sítt otium, saman við unnusta sínum. Johanna var trúgv; hóast hon hevði lagt arbeiði fr

Sunnudagin hin 29. juli 2007 andaðist okkara kæra vinkona Inga Arge brádliga, bert 41 ára gomul. Tað kennist so óveruligt so brádliga at missa ein javnaldra í bestu árum. Vit gingu allar í flokki sama

Seinasta versið í sanginum eftir danska prestin, Fibiger ”Í ungdómi stóð mær verðin so ljós og lokkandi góð”, talaði til Bjarta og hjálpti honum ígjøgnum, tá ið Gud kallaði hann til umvendingar, 21 ár

Eg vil her nýta høvi at siga nøkur orð um Erling Bech, systkinabarnið, skyldmannin, sambróður og vin mín. Vit hava altíð kenst væl, við tað at vit hava verið nær í slekt. Men tað sanna samfelagið kom

Vit gjørdist ikki sørt skelkaðir tá ið Emil, bróður Herluf, ringdi til ein av okkum mánamorgun og segði, at nú var Herluf farin. Hann fór burtur úr okkara verð uttan pínu, sitandi hjá sær tað besta ha