eis­ini hepn­ast flokk­i­num at frelsa sjálvt Jen­is av Rana, sum nú gong­ur beint í­móti sí­n­um val­lyft­um við at verja tey á teim­um ovastu rók­u­num, hó­ast hann í áravís hev­ur á­tik­ið sær leik­lut­in

og ikki bert danskur administratorur í Føroyum. Hetta snýr seg ikki um hvat tú og eg meina; men um val- og lesimøguleikar og sjálvsavgerð hjá næmingunum.

tóma loftrúmið. Og tinggáttin er lækkað. Gott og væl úr hondum greitt snikkaraarbeiði til næstu ferð, val er í hondum. Spyrt tú meg, tað gert tú sjálvandi ikki, men eg loyvi mær kortini at svara, so eigur

lova úttan at royna, og hvørs einasta endamál er at vera afturvaldir, kemur ikki uppá tal eftir næsta val. Sjálvstýrisflokkurin vil, at tey sum stjórna hesum landi, gera tað fyri fólksins besta, ikki egna

geira – leggið so frá tykkum! Farið og njótið fulla pensjón fyri einans átta ára starvstíð, skrivið út val og latið vera við at stilla uppaftur! Vit ið eru til reiðar taka við sum bústjórar í sp/f Føroyum,

tær somu fyri øll, og frí kapping eftir kapitalistiskum meginreglum ræður. Vónandi ber eftir næsta val til at fremja slíka liberalisering. At revsa tær best riknu fyritøkurnar, er sjúkur vinnupolitikkur

Um tey 18 ára gomlu ikki eru nóg vaksin at syrgja fyri sær sjálvum, eru tey so nóg vaksin at fara á val? Vit duga ikki at síggja tað skilagóða í at gera mun á einum 18 ára gomlum lesandi og einum 20 ára

nøkrum árum komu børnini, Oda Karin, 17 ár, Johannes, 15 ár og Sigmund, 10 ár. – Eg gjørdi eitt aktivt val at vera heima við børn­unum, meðan tey vóru smá. So fyrstu seks árini var eg so at siga bara heima

umboðaði. Nú er einki hent enn, ið bendir á, at ávís økir í Føroyum ikki fáa tingmann/kvinnu á ting næsta val. Tó er ein veruligur møguleiki til staðar, ið ger tað, at økir kunnu standa uttan lokala umboðan á

vit varð­veita flokk­ar – og skulu vit nærk­ast blokk­pol­i­tikki, har velj­ar­in framm­an und­an val­i­num veit, hvat hann vel­ur, so krevst, at flokk­ar­nir sýna meira dirvi, seta ein­støku per­són­u­num