ringar, blýlodd og ein arabisk silvurmynt. Myntin er tann fyrsta av sínum slag, ið er funnin í Føroyum. Hon er tíðarfest onkunstaðni millum ár 747 og 771 eftir kristi føðing, og stavar antin frá Irak ella N
Sandoynni. Tá komið verður í land av Teistanum í Skopun, skal eitt stórt skelti greiða frá oynni og hvat hon hevur at bjóða og í hvørjari bygd skulu bygdatalvur setast upp. Eisini skulu skelti greiða frá gomlu
til fáa fíggjarlógina at javnviga. Hann heldur tað er ógvuliga vandamikið at gera støðuna verri enn hon er. - Vit hava í dag eina niðurgongd, men tað er ikki óvanligt, at lond av og á hava ring ár. Samgongan
n_ggjum skrúvum. - Sum upprunaliga ætla_ leggur Norrøna helst frá landi úr Hanstholm 20. mars, eftir at hon hevur veri_ ígjøgnum eitt garantieftirlit, so tí_arætlanin skuldi hildi_, um einki óvænta_ hendir,
fimleikur Stórkappingin í rútmiskum fimleiki verður hesa ferð í ítróttarhøllini í Runavík og verður hon í tveimum. Leygardagin 6. mars kappast smágentur og kvinnur, og sunnudagin 14. mars kappast pinkur
ringastu brotasjógvarnir ikki raka so meint. Ringt er at ímynda sær eina arbeiðsføra andstøðu, nú hon í veruleikanum hevur brúk fyri sjálvsanmnrakan meira enn nakað annað. Men kanska henda sjálvsannsakan
betra um útlitini í so máta, men hinvegin gav hetta Maibritt Sivertsen ein møguleika at prógva, at hon so sanniliga eisini er ein málverji, sum roknast kann við. Tó at tað gekk striltið, so megnaði Stjørnan
heldur ein nátúrligur útviklingur. Lokkandi vinningar Manningin í Déjà Vu er mest sum tann sama, sum hon var seinast. Kjarnin í bólkinum hevur altíð verið teir fýra Líggjas Olsen, Flóvin Viderø, Rúni Højgaard
umsitingarliga, sum er? Eigur henda samgonga, íroknað Fíggjarmálaráðharran, ikki í verki at vísa, at hon meinar nakað við føgru orðini um gransking og strategiskar ætlanir um heimsins fremsta samfelag innan
sindur upp og niður upp á úrslitið. Skrivstovan hjá Javnaðarflokkinum sendi mánamorgunin út skriv, har hon vísti á, veljarakanningina kann geva veljarunum eina skeiva fatan av, at valstríðið var vunnið, og