Nielsen, sum fer at tala á øllum møtunum um vikuskiftið. Á hvørjum møti er eisini sangur á skránni, og her er talan um ein rættiliga breiðan og fjølroyttan skara av sangkreftum innan Heimamissiónina sum fara
Tover er dani, fødd í Falster í 1948. Hon er útbúgvin innan handil, giftist til Føroya og hevur búð her í 22 ár. Í dag hevur hon tvey vaksin børn og fæst mest við at umboða Tupperware. ? Tá eg kom til Føroya
skriva bók um hetta fólkið og tess hvaladráp. Og fyri at kunna tað verður so gjørd serstøk ferð. Og her er tað, at Tróndur kemur inn í myndina, sum listarmaðurin og sum veiðumaður annars. Í sambandi við
havnarmaður/kona kann fáa seg til at forkoma ella taka burtur av søguligu bygningunum, ið vit eiga her í Havn, bert fyri at brúka økið til peningaligan vinning hjá einari fyritøku, ið eins væl kann liggja [...] Vág. Gamla hospitalið stendur sum sagt í Sigmundargøtu, har nógv onnur søgulig hús eru, og eg vil her nevna nøkur av teimum søguligu virðunum, sum eru har í grannalagnum: 1.søguliga grannahúsið er Müllers [...] norðaru áarsíðu niðri í Rættará standa gomlu sethúsini hjá Østrøm. (Østrøm kenna vit øll frá sanginum »Her nógv er at gera« ella «til Havnar vit fara«). Grannahúsið hjá Østrøm í Rættará er húsið hjá Elias í
Robert virðislønirnar Um vikuskiftið vóru Robert virðislønirnar latnar í Keypmannahavn, og eisini her gjørdi »okkara« filmur um seg. Filmurin um Barbaru fekk ikki færri enn fimm virðislønir. Fyrstu vi
nú var broytt frá einum máli um sparingar til eitt prinsippmál um leiðslurættin á skúlaøkinum. Og her var einki at tvistast um: leiðslurætturin liggur í síðsta enda hjá landsstýrinum. Men tá nú málið við
greiðliga nærri frá um hesar fyrispurningar. Orsøkin til skriving mína er at fáa upplýst, um vit, ið búgva her á landi, fáa eina rímuliga tænastu frá okkara einasta sølufelag á hesum øki. Tórshavn, 27. jan. 1998
myndugleikin, sum hevur avgerðarrættin um, hvussu nógvir næmingar skulu vera í hvørjum flokki.« Og her er Snorri Fjallsbak samdur. »Tað er rætt, at vit hava slakað har,« sigur hann. »1992 avtaluna hava
problem ikke opstår i fremtiden«. Lat okkum bíða við at fyrireika ta loysningina sum tit leggja upp til her. Lat okkum ístaðin skjótast gjørligt, saman við dønum, gera neyðugar spælireglir, prosedurur og ar [...] og hvørjir møguleikarnir eru uttan heimastýrisskipanina. Skuldi tað hóast alt verið ein meiriluti her á tingi, sum hevur so stóran skund at fyrireika loysingina, at teir ikki kunnu bíða eftir einari tílíkari
spæl« er ungdómsbók, sum í skaldsøguformi viðger avleiðingar, sum ferðsluvanlukkur kunnu hava við sær. Her verða evni havd á lofti, sum hava stóran týdning fyri ungdóm - eitt nú kærleiki, sum jú ikki altíð