Danmark yvir sambandsflokkarnar. Í 1946 var ungi vágatingmaðurin, Jákup í Jákupstovu frá Sørvági, eina maður millum amtstøðuna og loysingarmøguleikan. Uttan hansara støðutakan var helst onki loysingarmál. Síðan
eitt áhugavert og spennandi mál, og at tørvur er á einum føroyskum eftirskúla. Landsstýrismaðurin í mentamálum leggur dent á, at Føroya landsstýri fer at geva eftirskúlanum eina positiva viðgerð
Havn og biðja hann skráseta ein mann í parlag við mann, so tað er juridiskt galdandi. Um so eg og maður mín aftaná fara til altars saman í Havnar kirkju, tá onnur kirkjufólk fara til altars, tað veit eg
gav í 1987 út enn eina LP, “Eg vil liva”. Sìðan tá hevur hon luttikið á báðum fótbóltsfløgunum, 12. maður í 1998 og Vit herja á frá 1990. Men síðan hevur ikki nógv verið at hoyrt til Ingun á føroyska tón
samb. sáttmálanum verða ikki virdar og at "frá fomansins síðu er eingin hjálp at heinta. Klagar maður kann hann rokna við at verða uppsagdur". Vit hava júst lagt fram hagtøl, sum vísa, at hetta er skeivt
Vónandi gevast Tjóðveldismenn at undirgrava vunnin rættindi. So leingi føroyingar standa saman sum ein maður, so kann tað verða líka mikið, hvat danska pressan og Dansk Folkeparti diskutera niðri. Eitt er vist
langt hann sleppur. Man kann eisini yvirspæla sín leiklut, og framstendur hann tí, sum ein firtin maður, heldur enn ein ábyrgdarfullur politikkari. Edmund Joensen hevur eitt langt lív í politikki. Nógv
Miðlahúsinum fríggjakvøldið Sofusi Olsen heiðursbræv fyri at gerast ársins mann 2005 og segði: -Ársins maður er sandingurin Sofus Olsen, cand.polit. Tað er ótrúliga ósjálvsøkna gávan til Føroya fólk: Sands Listasavn
eisini føroyskum, hevur maður merkt menniskja. T.d. okkara tættast skylda mál, íslendskt, hevur hildið fast við hesa fatan. Í føroyskum hevur málið flutt seg til, at maður er maður, og kvinna er kvinna. [...] Tað merkir, at maður fyri tey flestu ikki er felagsheiti fyri menniskja í dag. Í Løgtinginum og í almenna rúminum eru heitini maður ella kvinna. Vit tosa um eina løgtingskvinnu ella ein løgtingsmann,
hugsaði eg, sum eg og tú. Møtti Jonhard Joensen á Cafetria í Vandland, ein fryntligur og dámligur maður og okkara samrøða datt á leyst og fast um børnini og hesa snotuligu svimjihøll á Danland í Blokhus
