heitur fyri privatu ætlanini. Men nú tá ein lokalpolitikari úr økinum kom í landsstýrissessin, so tykist alt leyst og liðugt at seta privatu verkætlanina í gongd. Hetta skurrar. Skal
nú teir á fyrsta sinni síðani 1906 einki tingfólk hava. Men hví skulu sandoyingar hava tveir tingsessir av 33? Í Sandoyar sýslu eru 934 fólk við valrætti. 802 teirra vóru á vali. Skal ein flokkur ella
enn einaferð gongur við til at melda út eitt nýtt útspæl frá landsstýrinum, fyri at varðveita sín sess í landsstýrinum og framhaldandi royna at skapa eina fólkaøsing móti Danmark, soleiðis at tað eydnast
andbráður boðaði býráðslimurin hjá Fólkaflokkinum frá, at um Fólkaflokkurin fekk borgarstjórasessin í Havn, so skuldi annað skil koma á. So skuldi skil fáast á fíggjarstýringini í býnum eftir
sjúklingum ta bestu viðgerð, sum kann fáast her á landi. Vit hava eisini mælt Hans Paula til at seta sess og samgongu uppá spæl, um ikki hann fekk eina eykajáttan, sum tryggjar raksturin á Landssjúkrahúsinum
Fróðskaparsetrinum. Altjóðagerð er í fokus og Føroyar skulu hava økta luttøku í Norðurlandaráðnum, sess í ST, og samráðingar skulu takast upp við ES um treytir fyri ES-limaskapi við undantøkum. Orka og
samgonguni sleppur undan at fyrihalda seg til. Edmund er ikki hvør sum helst. Hann hevur landsins hægsta sess, er fyrrv. løgmaður og hevur mestsum gurustatus í Sambandsflokkinum. So er spurningurin, hví hann
17. maðurin ikki bert sína heimbygd, hann umboðar tá alt landið og kann harvið ikki ”misbrúka” sín sess til bert at tæna sær og sínum. Eitt valdømi setir eisini nýggj og strong krøv til tingfólk, hvar tey
upptraðkar hann ikki sum ein góður demokratiskur løgmaður. Hvat við tignini, sum eigur at eyðkenna henda sess! Tað er vanligt í øllum demokratiskum londum at hyggja eftir veljarans dómi. Verður endin tann, at
meira prinsipielt enn ávísir viðmerkjarar vilja vera við. Løgmaður umboðar landsins mest tignarliga sess, og bert hann kann steðga tí PROSESS, sum byrjaði við vrakaða føroyska umsøkjaranum og sum nú tykist
