“Menn, ið vildu ráða yvir framtíð hennara, sviku hana, men hon bardist fyri rættinum at trúgva á ein Gud, sum elskaði hana.” Francine Rivers dugir ómetaliga væl at liva seg inní og at lýsa bæði persónar og

Hetta er álvarsamt ES bjóðar Føroyum av til kríggj, skulu vit vinna hetta kríggj, so er tað bara við Guds hjálp og ongum øðrum, tí hetta eru tveir ymiskir partar á stødd, tað eru vit væl saktans samd um.

Johansen, sum er í føroyskum klæðum henda dagin. Umframt at vara um móðurmálið er hann eisini tænari í Guds húsi. Hann gongur aftur og fram og tykist at hava nógv um at vera. Eg hoyri fólk úr Havnarkórinum [...] kirkjugólvinum. Aftan á gingu fleiri døkkklæddir prestar. Einki er so ljómfult sum eitt orgul og einki fær Guds anda at nema við meg sum orgultónleikur. Eg fekk næstan ein klump í hálsin av hesum hátíðarliga s

uppreisn síni. Dýr er henda náði, tí hon dømir syndina. Náði er hon, tí hon rættvísger syndaran. “Gud hevur gjørt tað guddómliga undrið at hata okkum og kortini elska okkum samstundis," sigur kirkjufaðirin

Joan Petur uppi í Trøð var langabbabeiggi Vilhjálms. Orðini hjá Joan Peturi uppi í Trøð: Líða vit Gud og lóg og rætt, og dyrka vit vísdómsond, tá birtist hjá føroyingum ljósari tíð at skína frá strond

aftanfyri, meðan Magni Laksáfoss gjørdi spennið og Ruth Laksáfoss seymaði kápuna. - Hesa løtuna ynskja vit Guds signing yvir land okkara, og yvir tey, sum koma at bera hesa kápuna í framtíðini, segði Hanus á Gørðum

aftanfyri, meðan Marni Laksáfoss gjørdi spennið og Ruth Laksáfoss seymaði kápuna. - Hesa løtuna ynskja vit Guds signing yvir land okkara, og yvir tey, sum koma at bera hesa kápuna í framtíðini, segði Hanus á Gørðum

sangleik við heitinum: “Hvør er sannleikans Gud?”. Leikgongdin fer fram í gamla Ísrael, tá Elia varð kallaður til profet. Dramatikkurin er stórur, tá Báal og Gud Ísrales skulu vísa, hvør er sterkari. Børnini

sum søgdu, at hann fór at brenna í helviti. - Hóttanirnar vóru ótespiligar og svínskar og blandaðu Gud og fjandan saman, sigur Højlund við Avisen.dk, sum hevur gjørt kanningina. Seinast, Henrik Højlund

stóra og fyrsta boðið” var at elska Gud (Matteus 22:37-38) og bað okkum síðani; „elska næsta tín sum teg sjálvan.“ (Matteus 22:39) Stutt sagt so trúgvi eg á ein Gud, og eg trúgvi, at eg fari at standa [...] kærleika tín, og hvussu vísti tú, at tú elskar brøður og systrar tínar? Ongastaðni í hesum dóminum fer Gud at spyrja: “Hvussu nógv hevur tú gjørt fyri at kúga tey samkyndu?” So eg luttók í skrúðgonguni. Eg