fárum. Fosturtøkan skal niður á null. Eisini har tað stendur um lív skal fosturtøka verða bannað. Gud skal einsamallur ráða fyri, hvør ið skal liva ella doyggja. Og hesin flokkur situr við hægstu leiðslu

sannførdur um, og eg vóni, at vit ongantíð skulu koma hagar til, at vit beinleiðis fara at lóggeva ímóti Guds reglum. Hetta sigi eg ikki, tí at eg sjálvur eri nakað ella haldi meg vera betri enn nakar annar, [...] ella fordømi nakran. Vit menniskju eru øll í sama báti - eingin megnar í sær sjálvum at liva upp til Guds meginreglur. Men Hann, sum er yvir øllum, hevur talað til okkum ígjøgnum sítt orð, og tí vóni eg, [...] øll eru so merkt av, og tí mugu vit ongantíð fara at lóggeva soleiðis, at vit gera tað lógligt, sum Gud harðliga ávarar okkum ímóti! Tað verður tjóðini til vanlagnu!! Samgongan, sum nú situr, hevur havt

virkin í handlinum. Hóast hansara stóri áhugi er handil, hevur hann altíð givið sær stundir til orð Guds, og hansara trúgv myndar gerandisdag hansara. Við sínum arbeiðsemi og trúfesti, eydnaðist tað hesum

undan bíbliuni. Tað er eisini skeivt, tá tey kalla bíbliuna fyri átrúnaðarligar tekstir. Hetta er guds orð, og tað er stórur munur á tí í mínari verð, sigur Àlvur Kirke. Bivirkningur Orðaljóðið í áheitanini

Hann sum segði, at hetta og hatta er synd, Hann er ikki meir! Hann er søga. Annahvørt er Gud Gud, ella er Gud ikki Gud. Hvørjum vilja vit tæna? Lat okkum brenna kirkjurnar og samkomuhølini niður! Tí eingin [...] Føroyar! Hesin søguligi persónurin - Gud - er ótíðarhóskandi, so vit koyra Hann í skrell. Hann er avoldaður! Inn við humanismuni. Inn við liberalismuni. Lat okkum gloyma Gud, Hansara boð, fyriskipanir og lógir [...] siga tit, at tit eru kristin. Hyklarar! Dárar og blindu tykkara! Gud signar ikki synd Farið út í syndina. Tit noyðast ikki at taka Gud við! Hann kemur ikki við kortini. Hann er heilagur. Eingin synd sleppur

hevur sett sín dám á tilveru okkara. Uppalingin hevur ómetaliga stóran týdning. Vit lærdu at ganga í Guds hús og fingu andliga føði til dagin og vegin. Vit vilja ikki vera uttan hesa siðvenju. Vit, sum eiga [...] til at læra tey at ganga kirkjugøtuna. Læra vit tey ikki tað, so koma tey kanska onga tíð at ganga í Guds hús. Tað er avgerandi, at okkara barnadoyptu læra at koma til gudstænastu, bara soleiðis vilja tey [...] sítt pláss har. At koma í kirkju er at koma saman við Gudi á serligan hátt. Ikki so at skilja, at Gud ikki er aðra staðni. Jú, tað er hann; men vit møta honum á ein annan hátt við dóp og altarborð og í

verða vælkomin í okkara samfelag. -Men tað eru so tey, sum í kjakinum hava víst á, at tað er ímóti Guds vilja at hava slík fólk í einum samfelag, og at geva teimum eins rættindi sum onnur, og at tey tí

lagi, at teir hava rætt. Tað er eisini við Bíbliuni prógvað, at trælahald er rætt, at svørt hevur Gud skapað til at vera trælir hjá teimum hvítu, og at konufólk skulu bara makka rætt fyri mannfólki. Eg [...] ...." Var nú eisini tað, ið hesir menninir søgdu, satt, við tað at tað stendur i Bíbliuni, sum er Guds orð? Onkur man halda tað. Ið hvussu er tvey fylgjandi ár hevur í kalendaranum, sum Kirkjuliga hei

fordøming av lívinum á jørðini. Hesir vildu eisini seta menniskja í miðjuna, heldur enn Gud. Hetta merkti ikki, at Gud ikki var partur av heimsmyndini meiri. Erasmus av Rotterdam royndi at troyta eina leið [...] Fyrri partur av tveimum: ???????????????????? "Tú góði Gud, hesin heimur er ein sjónleikur! Fulurl av dárum, ið á allan hátt bert halda gang og sveima millum hvønn annan!". Desiderius ERASMUS úr: "Dårskabens

?????????????? Verri er sterka anti-humanistiska argumentið. Hesi meina, at humanistar vilja seta Gud til síðis, ella burturbeina hann heilt. Henda dómadagskós er fyri tað mesta tálmandi og blindandi tokutala