er besti túrur hjá skipi og manning nakrantíð. Gadus, sum fór avstað hin 6. mai, hevur longu fulla last, umleið 740 tons. Tað merkir, at 28 dagar eftir, at skipið loysti úr Føroyum, er lastin full, og tað

hetta kom eisini at seta sín dám á sunnudagslívið hjá okkum børnum, og hevur givið okkum eina bar­last í lívinum, og sum vit virðis­meta við takksemi. Tað var nógv at taka hond um hjá mammu í einum bónda­húsi

Patursson við Hans Paula Johannesen sum skipara. Teir gjørdu ein rekordtúr og komu heim við fullari last eftir seks vikum. Tá høvdu teir eisini landað eina ferð í Grønlandi. Hetta var áðrenn trolaramenn

don’t mind me moving less than usual, although I’m probably moving a whole lot more than I was the last time I was here” Kryddað við hópin av solo’um, har allir í bólkinum fingu høvi at reypa sær, var

lastina upp her. Hetta var í fimmti árunum. Tá var smáligt manga staðni, og væl kom tað við, at ein last kom til bygdina og fiskurin varð pakkaður her. Í hesum roka var Oddfríður. Hann hevði ikki bindindi

einvegis ferðslan úr Føroyum við óvirkaðum fiski kann broytast. Kósavirkið hevur nevniliga keypt eina last av óvirkaðum fiski á uppboði í Skotlandi, og hevur ført hann til Klaksvíkar at arbeiða á flakavirkinum

Tá ið nýggi Smyril leggur aðru ferð frá Drelnesi hendan sunnudagin í november, ber hann enn eina last um fjørðin av takksomum vælnøgdum dansifólki, ið frøðist um eitt stórt dansi-upplivilsi og blíðskap

nýtíðarligan kirkjusang í Føroyum. Og at greipa kingosang og kvøðing soleiðis saman og leggja orglunum til last, at kvøðingarlagið skal vera farið av lagi, sum tú sigur, tað er tað ikki grundarlag til. Tjóðska

fáa sild. Eingin bátur kom til Stornoway at landa leygarmorgun og “Sporið” hevði bert fingið hálva last, og tí mátti berast skjótt at, um hann skuldi fáa túr. At sildin skuldi avreiðast fesk avmarkaði jú [...] um midnáttartíð og skuldu so statt verða í Uig umleið kl. 5 leygarmorgunin. Teir fingu báðir fulla last av góðari sild og sluppu at sigla heim, áðrenn tann fyrra sildin hjá “Sporinum” bleiv ov gomul. Hóast

at sildin varð ísað í kassar og hvønn landingardag koyrd til eysturskotsku sildavirkini við stórum last­bilum. Hetta var vandafull koyring á vetrar­degi á teim smølu vegunum, sum tá vóru. Tað hendi tíverri [...] at sigla á vetrardegi, og ikki var veðrið altíð so tespiligt. Onkur skip komu illa fyri vegna tunga last og dekslast av sildatunnum. Kortini mistu vit – minnist meg rætt – bert eitt skip, og tað var gamla