Tað vardi meg ikki, tá vit frættu at Gunleyg var farin, at tað skuldi ganga so skjótt, frá tí at hon bleiv sjúk, til hon slóknaði. Vit komu at kennast á ungum árum, tá ið vit báðar komu at arbeiða í s

Sov nú barn, tú vaknar brátt, har ið lívsins blómur anga, var enn tung tær síðsta nátt, millum rósur skalt tú ganga. Jesupápi leiðir teg, gakk tú trygt um deyðans veg. Tú hevur livað eitt hart og strí

Seinast vit báðir Birgir hittust var næstseinasta leygardag. Eg hevði saman við synunum verið eftir harum og hitti Birgir Uppi undir Brekkum. Lítið grunaði tað okkum, at hetta varð seinastu ferð at vi

Tað kom mær ógvuliga dátt við, tá ið eg hoyrdi, at Marit var farin frá hesum foldarheimið. Væl visti eg at hon var sjúk, men tað verður tó ikki altíð hugsa um, at deyðin kann vera so skjótur á gátt hj

Best sum sólin fagrast skínur, deyðin inn um dyrnar trínur Skelkurin var stórur, tá ið boðini komu um, at tú ikki vart í millum okum longur. Í morgin 14-11-04 hevði tú fylt 16 ár, men nú er ongin at h

Mamma var borin í heim í Fuglafirði tann 13.oktober í 1929. Foreldrini vóru Jacobina og Sámal Jacob í Lambanum. Tey fingu 10 børn - 5 dreingir og 5 gentur. Mamma var tann 7 í røðini í hesum barnaflokk

Mánamorgunin 6. desember, meðan eg sat í mínum arbeiði, ringdi telefonin. Ein lágmælt rødd segði mær, at Randi var farin heim til teir ævigu bústaðir. Eg slepti mínum arbeiði og segði við tann, ið eg

Í øllum meldrinum renna tankar okkara aftur til summarið, til teir ljósu og langu dagarnir við sól og góðum veðri. Men tað fær okkum eisini at hugsa um myrku skýggjini og tunga missin vit upplivdu, tá

Góða allar verðinsbesta gjógvaromma. Omma, bert ein lítil seinasta heilsan frá mær, nú omma er farin frá okkum her á fold. Siti niðri í Keypmannahavn og hyggi at myndini í vindeygakarminum, har omma o

Tað tynnist av álvara í liðinum av hoyvíkingum, sum minnast tíðina, áðrenn tær miklu broytingarnar komu, sum gjørdu, at Hoyvík frá at vera ein tann minsta bygdin í Føroyum er vorðin ein tann størsta.