ga eftir lógarinnar bókstavi, men aðrir læknar hava tulkað kunnerðina øðrvísi og eru skjótari at loyva fylgjara við. ?Sostatt kann tað koma fyri, at ein sjúklingur við eini ávísari sjúku, sleppur at hava

fylgjandi drepandi syllogismu: En sten kan ikke tale. Morlille kan tale. Ergo er morlille ikki en sten Loyva vit okkum eina lítla analogi til føroysku grundlógar-naggatódnina, har ovurlærdir esoteriskir menn

skiftis-grunninum, sum løgmaður hevur tosað so nógv um. Høvuðstøl Uttan at fara niður í smálutir skal eg loyva mær at nevna nøkur høvuðstøl í fíggjarlógaruppskotinum. Samlaðu inntøkurnar verða mettar til 3 mia

grót úr einum grótbroti í Trongisvági. Eg vil hervið heita á friðingarmyndugleikarnar um IKKI at loyva hesum. Friðingarmyndugleikin skal halda seg til ásetta hámarkið, og síðan má onnur skilabetur politisk [...] tiga. Nei, tað hvørki gera vit ella vilja vit. Tað er eisini at undrast á, at landsins mynduleikar loyva hetta slag av arbeiði uppá akkord. Akkord førir kapping við sær, og kapping í ferðsluhøpi er ørskapur

skíggjanum. Johnsigurd Johannesen sigur reiðaranum, at hann sum formaður í Felagnum Rækjuskip ikki kann loyva sær at bera seg undan eini samrøðu, og hann biður Jóhan Joensen umhugsa hetta. Dagin eftir, t.e.

vil eg nýta høvi bæði sum brúkari og dagligur eygleiðari at ynskja tykkum tillukku við degnum. Vil loyva mær at siga, at tit saman við øðrum starvsbólkum innan heilsu- og almannaverki gera eitt gott arbeiði [...] etiskum sjónarhorni ikki hóskandi at krevja meira. Hvar eru mørkini í etiskum samskifti? Hvat kunnu vit loyva okkum reint málsliga ella kropsliga? Hvat er sømilig atferð? Hvussu nógv orka vit at geva fakliga

sjónarring. Trúgv er ein persónligur spurningur, og gevur nógvum eitt gott grundfesti í dagligdegnum. Tó loyva vit okkum at spyrja, um tað ikki er at fara nakað langt, tá man breiður út ein boðskap, har illar

rista við høvdinum ? her koma vælgøddir, vældæmdir menn við heimsins bestu fólkarættsligu skipan og loyva sær at fílast, meðan meginparturin av heimsins íbúgvum hungra, hava demokratiskt undirskot ella liggja

altjóðasamfelagnum sum heild. Hesir eru so stórir spurningar, at samgongan kann heilt einfalt ikki loyva sær at taka avgerðirnar á smalast hugsandi støði. Somuleiðis má andstøðan og serstakliga Javnaðarflokkurin

kunnu ikki annað, enn taka hana til eftirtektar. Sjálvandi skulu vit seta mørk fyri, hvat man kann loyva sær at siga á tingi, men tað kundi kanska verið gjørt við, at allir flokkar luttóku í tí viðgerðini