kurnar ikki væl í Húsavik og Skúvoy. Nú gongur aftur rætta vegin. Eisini í Skálavík var talan um sera góða gongd. Í Skálavík var vøksturin fyrra hálvár í ár sammett við í fjør 6,98% ella 140 túsund krónur

ið Smiril varð bumbaður. Tá var hon við, men hon og ein onnur genta úr Sumba fóru ikki í land í Skálavík sum øll hini konufólkini og børnini, men hildu fram leiðina við til Havnar. Onkrar av vinkonunum

vóru tær Kinne og Tovan, sum vóru óførar til slíkt. Kristensa og Anna, Anna sum nú byr á heiminum í Skálavík, gjørdu eitt stórt arbeiði í samkomuni í Skopun og hinum bygdinum í oynni. Foreldrini stuðlaðu altíð

hann stundir, fanst ikki betri frásøgumaður, og hann hevði nógvar keldur at oysa úr, bæði úr gomlu Skálavík og teimum mongu árunum á víddunum vestan hav. So nú er morgunmatartíð, vit fara inn og børnini aftaná [...] stað og settist at lesa og hevði sínar viðmerkingar. Tað var púra óhugsandi fyri hana at flyta úr Skálavík, men lagnan vildi øðrvísi, og mjadnarbrot gjørdi, at hon tað seinasta hálva árið kom at búgva á

leiklutur Dánjals lá ikki eftir. Seinast Dánjal var við á seyðasýning, var seinasta heyst á Sandoynni (Skálavík). Vit vóru so smátt byrjaðir at leggja ætlanir um seyðasýningar komandi heyst. Men lagnan vildi

Harrin framhaldandi signa lívsverk tykkara. Vit ynskja tykkum blíða byr við arbeiðnum, sum verður í Skálavík. Við hesum orðum vil eg lýsa Harrans frið yvir minnið um Eiler Jacobsen. -----------------------

hann sum fáur. Tá ið abbabørnini úr Skálavík vóru á vitjan, var ofta hugaligt at síggja, hvussu tolin og hugagóður hann kundi spæla við tey. So tá abbabørnini úr Skálavík vóru blivin meira vaksin, ja tá kom

Hoyvíkar sum ein serfrøðingur. Sum navnið sigur frá, var hann av tí vælkendu ættini av Dalsgarði í Skálavík. Pápi hansara var keypmaður á Mølini, og tiltikin eru systkini sum mentafólk, og hevði Jóannes fingið

vermóður mína Snjófrida Vilhermina Thomsen, fødd Arnason, sum andaðist 96 ára gomul á Gerðisgarði í Skálavík. Hvør var henda kvinna, jú móður hennara var úr Sandavági og pápin var íslendingur. Jú, eg sat mangan

og sigldi við bátinum “ Freiðu”. Tá Valdi var við “Falkinum” var hann síðumaður við “Blindan” úr Skálavík, tá túrurin var av, segði Dánjal, tú skal fáa eina gás til jóla, tí tú hevur verið ein góður síðumaður