ársmøtinum í Leguhúsinum í Nesvík, har nógv fólk úr øllum landinum plaga at savnast. Evnið í ár er Guds kall. Byrjað verður hósdagin 15. mai og hildið verður á til sunnukvøldið 18. mai. Skráin hevur okkurt
Nú, tvíburðarnir fylla áttati, fara vit at ynskja teimum hjartaliga tillukku og nógv góð ár enn og Guds signing. Vit nýta eisini høvið at takka teimum fyri alt, tey hava verið og eru fyri okkum. e.
hernaðarvagnarnir rulla inn í Moskva. 14 dagar seinni varð fløgan á gøtuni undir heitinum »Den fattige Gud«. Skrúvar tú hart frá, kanst tú hoyra hernaðarvagnarnar í gøtunum. Eitt statement! Hvørja fløgu hevði
óroyndu barnasál. Skipið fór á slavsíðu. Ballastin var burtur. Hvar skuldi eg venda mær. Jú, tann góði Gud, sum tú hvørt kvøld hevði biðið til fyri mær, til Hansara vendi eg mær, í barnsligum áliti, at biða
skipaður til tess at fyrireika hátíðarhald í Skopun til minnis um tógva stríð skopuninga fyri at hoyra Guds orð borið fram á móðurmálinum. Hátíðarhaldið verður frá sunnudegnum, 1. juni, og endar 2. Hvítusunnudag [...] ið skipað verður fyri til minnis um, at skopuningar, sum fyrstir í Føroyum, fingu loyvi at hoyra Guds orð á føroyskum í kirkjuni.
tablett frá lækna. Elsa leggur aftrat, at hon, síðani hon var ein smágenta, hevur lagt lív sítt í Guds hond og biðið hann signað tað, sum hon etur.
døgurðanum, og tað var nakað, ið Sofus ikki var serliga glaður fyri, hann vildi hava eplir til døgurða, og Gud hjálpi tú mær, um hann ikki hevði fingið hendan kokkin at kóka eplir til hansara í staðin fyri rís
til: Eg orki alt í Honum sum ger meg sterkan.... og ....sum dagur tín er skal tín styrki verða....!! Guds orð.... tað gav lív. Tað eru so nógvar løtur ið vit altíð vóru sera glaðar fyri...: Tá vit vóru u
vorðin sjúkur. Í gomlum døgum vóru trúgv og kunnleiki knýtt saman; varð man sjúkur, vendi man sær til Gud, og prestar vóru millumgongumenn. Seinni kom eitt tvíbýti millum átrúna og vísindi, prestar tóku sær
tað borið av øllum, at kunna leggja alt í Harrans hendur. Alt vit hava og náa í lívinum er av náði Guds, og er tað Hann, sum eigur størstu tøkkina, sigur hann at enda.
