evstu løtu misti FS Vágar ein mann, og tað er væl skiljandi, at teir iðraðu seg um tað aftaná. Ein minuttur var eftir, støðan var 2?0, og stríðið var tapt, tá ið Hjalgrím Elttør setti ferð á ímóti FSV málinum

nær við at skora. Hann gjørdist leysur, men skotið fór á stongina. Marek fær seinasta orðið Tá ein minuttur var eftir á klokkuni, fekk heimaliðið málið, sum avgjørdi dystin. Dómarin metti, at skálamálverjin

at Irina á strikuni hjá VÍF bleiv spæld frí, men Asta í málinum hjá VB stórbjargaði, og bert ein minuttur var eftir at leika. VB fór aftur í álop, men hesaferð átti Adela í VÍF-málinum tørn at stórbjarga

sunnudagin skuldi royna seg á útivølli móti KÍF. Ov tungt at taka Og tað vóru heldur ikki lidnir nógvir minuttur av dystinum í Hoyvíkarhøllini, fyrr enn tað varð staðfest, at talan fór at gerast um tunga uppgávu

Sørensen vildi tað øðrvísi. Hon minkaði um munin tríggjar ferðir á rað, so at støðan var 16-17 og ein minuttur eftir at leika. Eitt av hesum trimum málunum hjá Lotte var eitt gott dømi um nógv feilirnar í dystinum

KÍF fór beint aftur í álop og hóast teir vóru ein mann minni, fekk Damir minkað til 32-33. Hálvur minuttur var eftir, og neistamenn høvdu aftur bóltin, men teir mistu hann tí dømt var fyri, at bólturin kom

H71 lagt seg á odda 25-23. Kyndlamenn svaraðu tó skjótt aftur, og ikki gekk meiri enn ein góður minuttur, so stóð ájøvnum 25-25! H71 fekk nú tvey brotskøst á rað, sum Henrik Gerster setti í netið, og í

H71 lagt seg á odda 25-23. Kyndlamenn svaraðu tó skjótt aftur, og ikki gekk meiri enn ein góður minuttur, so stóð ájøvnum 25-25! H71 fekk nú tvey brotskøst á rað, sum Henrik Gerster setti í netið, og í

bretski forsætisráðharrin heldur eina røðu fyri bretska fólkinum, skal hann vera heppin, um ein hálvur minuttur av røðuni verður endurgivin í sjónvarpinum. Men teir næstu fýra minuttirnar situr ein serfrøðingur

Neistin fekk tó minkað um munin við tveimum málum afturat, og so vóru tvey mál á muni, og hálvur annar minuttur eftir at leika. Kyndil misti bóltin í álopinum rættuliga skjótt, men tá ið neistamenn fara skjótt