Ljóðið tú hoyrir kemur frá tær sjálvum, uttan at nøkur tøkni hjálpir tær, sigur hann. ? Tað er so ringt at tosa um hvat opera er fyri nakað. Hon skal upplivast. Bíðið bert til tit koma inn í salin um eina

teirra. Nú er Durita vorðin partaeigari eisini. ? Vit vóru burtur hvørja summarferiu og eg var ?sooo? ring av sjóverki fyrstu dagarnar umborð. Tað minnist eg ilt afturá. Eg hataði at sigla.Men stuttligt var

yvirflatuna. Tað er regnvatn, sum er sílað gjøgnum tann fína sandin, og tí er so reint. Tjaldaðust Ringt var at fara víðari frá einum sovorðnum stað, men vit máttu skunda okkum eitt sindur, tí til ber bert

at taka tey nýggju føroysku heitini til sín. Tá ið orðini fyrst komu upp á prent, var tað ikki so ringt at venja seg við tey. Tað var í grundini rættiliga skilagott av Eliesari og Theodori at fáa góð føroysk

kundi ein læra sína egnu stemmu, men ikki tað, ið hini søgdu, bert eins egna leiklut. - Einki er so ringt at fáa at vita, sum at ein tosar ikki rætt. Men av størstum týdningi er at siga tað ærligt og rætt

vánalig vøra at selja. kanska dugdu vit illa at selja. Men avleiðingin var, at vit høvdu næstan líka ringt val, sum Javnaðarflokkurin hevði. ­ Kanska var ein orsøk, at fólk vóru blivin so ?groggy³ av teirri

verða meiri enn fimm metrar høgar. ­Men annars kunnu teir arbeiða í øllum veðri. Og har er sanniliga ringt veður viðhvørt. Akkurrát sum í Føroyum. Hann sigur, at tey hava ikki mist ein einasta arbeiðsdag fyri

partarnar, t.d. pensiónir, skatt, avgjøld o.l. líkist teimum fyri arbeiðsloysið, nevniliga at tað er ringt at síggja, hvussu ráð skal vera til skattalættar, avgjaldslættar og hækkingar í pensiónsgjøldunum

partarnar, t.d. pensiónir, skatt, avgjøld o.l. líkist teimum fyri arbeiðsloysið, nevniliga at tað er ringt at síggja, hvussu ráð skal vera til skattalættar, avgjaldslættar og hækkingar í pensiónsgjøldunum

lýsing av einari bátsmanning sum gongur burtur. Bókin er “Frá landi á fyrsta sinni.” Líkindini vóru ring, eitt vindblak kom út av landi, treiv í bátin. Hann tók at mala í kring – á ymsar bógvar – vóð um