jørðini. Í kjalarvørrinum eftir hesa uppreisn var lagamanni hjá leikfólki at stíga fram og siga seg vera kallað at bera fram Guds orð og fremja hansara vilja. Sjálvbodnir profetar vóru tí um hetta mundið sum [...] Tann ræðuliga herferð, sum nú varð sett í verk, greinaði seg út til allar bólkar í samfelagnum og helt fram ? lutvís tálmað av 2. heimsbardaga ? til aðalskrivarin doyði í 1953. Tá ið avtornaði, var einki [...] Hann hevði longu eina tíð roynt seg sum talari og verið Jan Matthys ein dyggur stuðul. Hann steig nú fram sum býarins nýggi profetur og valdsharri. Hann kunngjørdi, at løtan var komin at stovnseta túsundáraríkið

als ikki spældi upp til sítt besta. Soleiðis er Fremad Amager ikki longur partur av donsku steypakappingini, har teir í fjør vunnu seg fram í fjórðingsfinaluna. [...] eisini 10 dagar til landsdystin, so eg vóni, at tað fer at ganga, staðfestir Jón Rói. Um dystin sjálvan helt hann annars, at tað gav hópinum eitt veruligt lyft, nú teir teir vunnu á útivølli. Ikki minst, tí

uttanfyri. Skuggin fór aftur og fram, og so, alt í einum steðgaði hann, og andlitið av einum skepilsi hugdi inn í stovuna. Hetta var ein stórur og tjúkkur maður. Hann helt hendurnar uppi yvir eygunum og [...] hugdi hann í pungin og bannaði so við, at hatta gamla beistið helst hevði sett alt í bankan. Hann helt fram at lýsa og koyra í taskuna, sum nú var vorðin rættiliga tung. Hann kom eisini yvir til vindeygað [...] nál. Neyvan nøkur dansarinna hevur so spíska tá, sum ein nál. Sunnudag varð onki petti seymað, tí tá helt konan frí frá øllum arbeiði. Hon kókaði sær døgurða, tað var alt. Sum oftast fór hon út at vitja fólk

vøkstri og hevði “repað seglini”. “Nú mást tú halda mær til góðar, Hanna lukka, ja ikki røkki eg longur í hesum høgættarveðrinum. Eg veit, at hækkingarættirnar kunnu ikki brúkast norðanfyri, og ikki rann [...] i, sum var komin á gátt eins og ein øskulittur vetrarfuglur í myrkabrúnum búna. Henda sjón rennur fram fyri meg mangan, og hoyrdist henda sjaldsama poetiska røddin undan hattinum, turriklæðunum og teimum [...] hevði við sær, innum, ynsktu gleðilig jól og søgdu farvæl. Henrietta brosaði um alt andlitið, hugdi fram fyri seg og til síðurnar. “ Takk fyri, Hanna lukka, kanska skuldi eg sagt við Høgna Marius ella Óla

innisæl, at ikki sigst frá tí. Andreas á Flótti legði lestrarfjølina upp á pláss, tók lestrarbókina fram og fór at lesa jólaboðskapin til jólakvøld. Hann var sum ein himmalsk ond úr jólaboðskapinum. Brillurnar [...] við jólakøkum. Jesus í Gethsemane lætst ikki um vón. Hann var í svárari neyð. Hví kemur hann ikki fram at krubbuni? Dunga Oluffa fór í sínum hvíta fyrriklæði og sínum halgaða hatti yvir at myndini av Jesusi [...] lærusveinarnar og bað teir skamma seg, at teir ikki kundu troysta Jesus í Getsemane jólakvøld. Hetta helt hon vera úrsýnt og ómenniskjansligt. Hon fór inn ímillum greinarnar og fann lærusveinarnar sovandi

jólabygdin fram um aðrar lýsti og øll, sum komin vóru til Æðuvíkar, fegnaðust – børnini ikki minst. Tó at tað var kavi, kalt og hált at koyra til og úr Æðuvík, var væl av fólki komið til løtuna. Onkur helt, at [...] bygdar longu sama kvøld, tá haldið er liðugt, og bygdin er tendrað. Eftir at fólk vóru boðin vælkomin, helt Annlis Bjarkhamar eina røðu, og her nýtti hon eisini høvi at lýsa átakið ”Í menniskjum góður tokki” [...] gløgg og holukøkur. Í Æðuvík siga tey, at nú jólabygdin er tendrað, fer bygdarfólkið í vikuskiftinum fram til jólar at hava sølu av kaffi, vaflum og rísalamande í kjallaranum í Missiónshúsinum. Ætlanin er

fótasporunum hjá føroyskum fiskimonnum, har eg havi fingið tann heiður at vera við. Á ferðini í vár kom fram, at før­oy­ingar á mangan hátt við fiskiskapi vóru betur fyri enn íslendingar. Hetta merkti eisini [...] 80-unum. Geila Jakku segði, at tá ið teir komu yvir móti Skrúðuni út fyri Vattarnes sluppu teir ikki longur fyri ísi, alt var blokerað. Tá ið teir komu inn fyri Vattarnes, var einki sprek heilt umborð, ja [...] Íslandi við hesa tíðina. Teir lógu stillir og drivu við ísinum og fingu als ikki brúkt skrúv­una. Jakku helt, at stýri­maðurin var ein óføra fimur og fermur maður. Hann fór nevniliga niður á ísin við einum weirenda

sjálvi í sjónum har niðri. Men aldurnar strúka burtur myndina einaferð og vit reisa okkum og fara longur burtur frá. Tá bráddliga síggja vit havið liggja har í allari sínar djúpd og heild?« Ein sonur stendur [...] eyðkent, hvat er tað ið ger at vit sakna? Heima í stovuni sleppur abbi stavinum og rættir armarnar framm ímóti mær, lítla yvirskeggi prikar tá hann kyssir meg á kjálkan »vælkomin góða« ? altíð vælkomin. [...] eg steðgi við honum løtan tykist long. »O Jesus pápi« suffar hann tá ið lívið óvart heldur áframm, helt seg nú sleppa higani, men settist aftur at fíla tvørtur um vaðbeini, upp og niður, sárhentur, kroppurin

tykist so óveruligt, at hetta fitta menniskjað, sum altíð skapti lív og gleði har, hann var, ikki longur skal ferðast millum okkara. Eg havi kent Jógvan alt lívið. Fyrst á tiltikna spæliplássinum á Jørundsgøtu [...] tey gingu í skúla. Láturin mundi ikki steðga, tá ið hesin serstaki flokkur av ungum børnum sýndu fram, og sjálvandi var Jógvan á Høvdanum primus motor. Jógvan starvaðist eisini eitt tíðarskeið í Vøruhúsinum [...] arbeiða, og hjá honum æt einki átta til fýra arbeiði. Hann var klárur, tá ið arbeiðast skuldi. Tá kom fram, hvussu góður hann var við son sín, Eyðfinn. Hann var so sera stoltur av honum og hevði fleiri søgur

føroyskan fótbólt. Jógvan Arge hevur ført hugtakið ítróttafrásagnir upp á eitt støði, har vit ikki longur taka til takka við tí næstbesta. Og hann ikki bert gjørdi hetta eina maður, hann er vorðin ein myta [...] eftir øðrum ítróttafrásøgumonnum. Royndi at skapa sær eina mynd av, hvussu teir bóru frásagnirnar fram. - Tá í tíðini var tað mest tær donsku og norsku frásøgumenninir, ið føroyingar lurtaðu eftir, og [...] ongantíð verið við til einar oyggjaleikir fyrr. Eg ferðaðist so nógv framman undan við landsliðnum, at eg helt tað vera upp á sítt pláss, at aðrir fingu møguleikan til oyggjaleikir, sigur Jógvan Arge. So meðan