hondina á hjartað. Hvar er mentanarliga víðskygnið. Tað, sum gevur lívinum meining og innihald. Eg sakni fleiri stjørnuskot á politiska himmalinum. Tað er onki nýtt undir sólini. Vit hoyra somu tónarnir

borgarstjóri í Havn. Røðan snúði seg um teir, ið farnir vóru, og foreldur, konur og børn sum sótu eftir í sakni. Borgarstjórin greiddi frá arbeiðnum at fáa minnisvarðan reistan. Vígsluhátíðin endaði við, at avvarðandi

fjøruni, brekk­u­num, skúlanum og ikki at gloyma úti í Grøv. “So øvugt alt”, plagar tú at taka til, “sakni at sigla inn eftir vágni, men Borðoyarvík er eis­ini ein opinbering”. Veit, at tú ert morg­un­fólk

sita, aftaná at ein, tey eru góð við, hevur gjørt sjálvmorð - ein støða uttan mál og mið - við sorg, sakni, skomm og tungum tonkum. Samstundis er sýningin ein leitan eftir, hvussu ein finnur fótafestið aftur

sum hann "ikki kundi koma fyri seg aftur", stendur í fráboðanini. - Tað er tí við djúpastu sorg og sakni, at eg í morgun, 9. februar 2025, boði namibiska fólkinum, okkara afrikansku brøðrum og systrum um

samrøðuna: – Mín einasta veruliga stúran var, at eg ikki havi sæð børn míni síðani í juni, og at eg sakni tey. Men onkuntíð mást tú í fongsul fyri at fáa títt mál fram. ##med2## ##med3## Í morgun klokkan

okkum. Tað hava verið økir, sum eru peikaði út millum annað eystanfyri Nólsoynna, men tað, sum eg sakni er, at vit fáa eina sokallaða lendislóggávu til havs, at vit gera hetta við skili, tí tað er ikki

Dagarnir eru tí stundum langir og drúgvir, men fjølbroyttir. Og tað dámar henni væl. Men. – Onkuntíð sakni eg at hava betri stundir at fordjúpa meg í mínum kreativa universi og hugsavna meg um sjálvt handverkið

og tosa um beinleiðis viðurskifti í rakstrinum, so snýr tað seg í seinna enda um tænastustøðið. Eg sakni bara, at tað verður sett í rættan kontekst, verður sett upp ímóti tørvi og fólki, sum er tengt at

Kundi okkurt verið øðrvísi við ólavsøkuni? - Nei, eg sakni ikki nakað við ólavsøkuni. Haldi, at hon er vorðin betri, sum árini eru liðin. Kanska sakni eg tónleikin í Kommunuskúlagarðinum, har eg átti mong