Mín góða mamma, takk fyri tað tú okkum lærdi,
at elska Gud, hann ei sín son spardi.
Tú farin er, so sára verður saknað.
Aftur tú er pápa hjá. Sovið søtt, til tit aftur vakna.
Ein fyrimynd tit vóru. Og ynsktu vit gingu tykkar leið.
Vit sigurskrans fáa, tá enda er okkara skeið.
Tit elskaðu tykkar ommu- og abbabørn so fróð.
Vóru um tey so glað og góð.
Tøkk fyri bønir fyri okkum, tað vóru tær ið bóru,
troyst í neyð, tá tit frá okkum fóru.
Hvílið í friði til tykkum bæði, frá mær,
æra veri minni um foreldur, ið eg hevði kær.
????????
Dóttir tykkara, Vónbjørt
