Vestmenningar spyrja: “Hvar er skúlin”?

Birgir Waag Høgnesen
~--------

Vit hava tvey tingfólk, tveir landstýrismenn, ein landsverkfrøðing, men ongan nýggjan fiski­vinnu­skúla enn

Hvar er menningin?
Vit hava seinastu mongu árini tosað nógv um før­leikamenning og gransking. Føroyski flotin er nógv moderniseraður, men fólk­ini, sum skulu menna okk­ara fiskaframleiðslu, tey hava enn ikki fingi ein lík­inda fiskivinnuskúla.
Tað verður mangan sagt, at vit liva mestsum einans av fiski, men vit skapa ikki neyðugu fortreytirnar fyri at menna okkara førleika innan hesa vinnu. Við hes­um førleika kundu vit verið við í fremstu røð, tá ið tað snýr seg um framburð, bæði tøkniliga og innan nýggjar marknaðir.

Fiskivinnuskúlin:
Hvar er hann?
Heilt frá byrjan hevur fiski­vinnuskúlin verið skerd­ur, men hóast hetta hevur hann ment seg heilt ómeta­lig nógv. Eg loyvi mær at ivast í, hvussu leingi leiðsla, lærarar og næm­ingar støðast undir so ósømiligum umstøðum, sum fiski­vinnu­skúlin hevur og virkað undir.
Skúlin hevur síðan byrjan húsast í trimum sethúsum og nú eisini á einum trol­virki í bygdini, so tað er eyðvitað, at hetta er ikki annað ikki ein lappaloysn, men hvar eru politikkararnir í Norðstreymi?
Tá vit øll hildu, at ljósast sá út, var ætlanin at keypa ein “gamlan” timburhandil, so skúlin kundi fáa líkinda hølir, men her fekk onkur í skipanini forpurrað, at skúlin skuldi liggja í Vest­manna, og tí varð keypið av ongum.
Í samgonguni undan hes­ari hoyrdist ofta, at fiski­vinnuskúlin í Vest­manna skuldi ofrast í eini politiska kabalu og flytast saman við tekniska skúla í Klaksvík, men tá stóðu politisku fe­løgini í Norðstreymi sam­an.
Fyri ikki at “missa” skúl­an av bygdini, tók Vest­manna Kommuna stig til at bjóða landsstýrinum ókeypis grundstykki inni á Fjørð, og myndugleikarnir tóku av. Men hvar er bygn­ingurin, kundi vit spurt.

Nýggja samgonga
og fýra fólk
Tá seinasta landsstýris­sam­­gonga varð skipð, var roknað fyri vist, at nú var rokkið á mál við fiski­­vinnu­skúlanum í Vest­manna. Og hvat annað skuldi ein trúgva: Norð­streym fekk heili fimm fólk at ráa yvur, tá ið løgmaður hevði gjørt av, hvør skuldi sita saman við honum í Tinganesi; av hesum fimm átti Vestmanna fýra fólk.
Vestmanna kemur neyv­an aftur í ta støðu aftur at fáa fíggjarmálaráharran (Bárður Nielsen), 2 nevnd­arlimir í mentunar­nevnd­ina í Løgtinginum, sum eru Olav Enomoto og Heidi Petersen, og so eisini Hans Paula Strøm, lands­stýrismann.
Vit vita, at alt fiski­vinnu­skúlaprojektið er útbjóðað, og nú alt er innkomið aftur, sigur stjórin í Landsverki, sum eisini er vestmenningur, í viðmerking við fjøl­miðl­arnar, at innkomnu tilboðini eru ov høg. Hvat er so til ráa at taka hjá stjóranum í Landsverk? Jú, hann kann biða um meira pening frá politisku skipanini at fremja projetið, ella – sum nú er avgjørt – at fáa eina útlendska arkitektafyritøku at meta um projektið, tí so hendir als einki (“Da Fanden ville, at intet skulle ske, da satte han i verden den første komité”).

Tá flest hvørki merkir best ella mest
Við tveimum tingfólk­um, tveimum lands­stýris­monnum búsitandi í Vest­manna og einum vest­menningi í stjóra­starvinum á Landsverki hevur tað enn ikki eydnast at skøva asfaltið inni á Fjørð, har fiskivinnuskúlin var ætlaður at standa.
Við einum pennastroki gav Torbjørn Jacobsen ordrar undir seinastu samgongu, at Heilsuskúlin skuldi leggjast á Tvøroyri. Fáa vit ein “nýggjan“ Tobba út í Tinganes eftir næsta val, so endar fiskivinnuskúlin í eini kabalu, har vestmenningar mugu síggja í eyguni, at tað ikki loysir seg, at hava nógv fólk í longum talvi.