stendur ein ovurstórur blásari, og sum aftur hevur samband við eina teldu og eitt mátitól. Blásarin togar luft úr bygninginum og skapar soleiðis eitt undirtrýst innanveggja. Baldvin fer yvir til telduna,

ein greið høgrasnaring í føroyskum politikki og har eru vit tann greiða mótvektin, sum framhaldandi togar til vinstru. Men tað er rætt, at tá vit sita í andstøðu, so eru vit ikki so bundin, sum tá vit sita

At hava prístalsjavningina við í útrokningunum og samstundis áseta, at hon bert má brúkast, tá hon togar fólkapensjónsjavningina niður, fer í eini tíð við hækkandi prísum og lønum framhaldandi at máa burtur

hvar trupulleikarnir annars liggja. – Fótbólturin verður stýrdur ov illa úti í feløgunum, og tað togar fótbóltin skeiva vegin, slær Jákup Mørk fæst, og greiðir víðari frá sínum sjónarmiði. – Seinnu árini

at Róðrarfelagið Knørrur ikki kann vera á Skálatrøð. Hetta forkláringsproblem elvir til, at hann togar ymiskar kaninir úr hattinum, so hvørt sum grundgevingar hansara verða afturvístar.   Í fyrru grein

bóltin niðan eftir vøllinum. Var tó atvoldin til frísparkið, sum førdi til seinna danska málið, og togar hetta niður í heildarmetingini. 9. Allan Mørkøre HB 50/1 Ein skal leita langt aftur, fyri at finna

skuldi skrivast og lesast rætt. Og harafturat er nógv arbeiði og umsiting av einari sølu, sum í dag togar upp ímóti 18.000 bókum. Har kemur millióningur ? Jú tað eru nógv sum munnu halda at vit eru vorðin

VÍF-kvinnurnar hølva VB av, tá seinasti avbjóðarin til gullið skal royna seg móti oddaliðnum. Í botninum togar Tjaldur seg upp, tá tær fyri fyrstu ferð vinna landskappingardyst í bestu kvinnudeildini. Bæði Mjølnir

líkið úr. Ove bindur band um hjúnabandsringin hjá deyða manninum, smyr uppvaskisápu á fingurin og togar hann av. Buksur og undirbuksur verða kliptar av, men onkur pløgg verða tikin av í heilum líki og løgd [...] ein karrybolli ella medistari situr í hálsinum. Tað er tað ikki, staðfestir hann alt fyri eitt og togar fingurin úraftur. – Tað er annars næstan á hvørjum ári, at vit finna ein, sum hevur okkurt í hálsinum

sjálvur kjarnin ella essensurin er eftir: »altíð/ er/ barndómurin /frammanfyri/ sum ein/ hundur/ togar/ sletuna eftir/ ísinum /inn í /sólina«. Á einfaldasta hátt gerst malandi rørslan hjá filmsapparatinum