Mesopotamiu. 15. mars, Sakarias, deyður 752. Grikki valdur til páva í 741. Hebráiskt navn, ið merkir: Gud hevur minst til mín. 15. og 21. mars vórðu róptir gandadagarnir. Teir vóru sera óálítandi til veður

tó so hepnir, at teir kunnu snúgva sær út gjøgnum trolmeskarnar, og undrandi svimja teir nú aftur í Guds fríu náttúru. Hesaferð kláraðu teir tað. Øðrvísi er tó við teimum størru fiskunum. Teir enda allir

menniskju eru programmerað til at reika friðleys runt, tí lívið er ein millumstøð, og materialisma er Gud. Lýsingar hava hertikið mánan, har eitt Colamerki stendur og blinkar, og á jørðini eru menniskjuni

nomið, tað, tú hevur fyri okkum fortalt, og alt, sum frá tær er komið. Roðin í vestri um sólina sær, Gud signi tær seinastu løtur. Føðingardagin øll heilsa tær, Føroyalands synir og døtur. Hjartaliga tillukku

barnið er brekað, so er tað framvegis eitt lítið barn, sum hevur brúk fyri mær. Eg trúgvi, at har Gud steingir eina hurð, letur Hann eitt vindeygað upp. Sjálvt um lívið gerst øðrvísi enn tú av fyrstan

so hugnaligt at fáa teg inn. Vit mugu læra okkum at liva við tí, at tú er farin góði beiggi okkara. Gud styrki teg góða Lisa og hjálpi tær at koma ígjøgnum komandi tíðir og teg góða mamma, sum hevur mist

føroyska landslagnum sum myndaevni. Pól sigur, at hann sum ein trúgvandi maður er serliga hugtikin av Guds skaparverki, og vónar hann, at tað sæst aftur í málningunum. Hann fær íblástur úr náttúruni og frá

síggja sangleikin, tí ógjørligt var at fáa billett, sølan gekk heit sum heitt breyð, men til alla Guds lukku hevði teldan onkursvegna drillað, tí fyrrapartin týsdagin 16. í h. lógu 200 billettir óseldar

og 19 Skótamøtir. Lívdin í Hoyvíkar skúla Sunnumorgunin á familjumøtinum kl. 10.30 er evnið: »Náði Guds í lívi Mósesar« og tilbiðjanarmøti er kl. 12, á báðum møtunum talar Øssur Andreassen. Barnaansing

mat í oyðumørkini, læt Gud manna regna niður av himni, so at tey kundu eta seg mett. Og vatnið læt hann vella fram úr klettinum, so at tey kundu sløkkja tostan. Soleiðis læt Gud Ísraels fedrar uppliva [...] Í honum eru Gud og menniskja knýtt saman aftur. Soleiðis er tann, sum er knýttur at Jesusi Kristi, eigur lut í øllum tí, sum hansara er. Jesus eigur lut í tí æviga lívinum, sum merkir Guds frelsa og gáva [...] aftan fyri undurið høvdu tey ikki sæð. Undurið hevði nevnuliga ein dupultan botn. Umframt at vísa Guds umsorgan fyri teirra likamliga tørvi, peikaði tað á HANN, sum undurið gjørdi, at HANN er breyðið,