Eyðun Klakstein Ein vanlukka á Viðareiði hósdagin hevði við sær, at ein smágenta doyði. 2 ára gamla gentan og 3 ára gamli beiggi hennara vóru farin út um húsini, sum standa uppi við Garð á Viðareiði.

Eisini metir hon, at næmingar duga at síggja, hvat lærarin leggur í sítt starv og at tað er ein vanlukka, um nýggja lógin dettur niðurfyri. - Næmingarnir eru besvístir, sigur Elsa Birgitta Petersen. Pengar

venjingina. Tað eru tey fægstu okkara, sum hugsa um, hvussu nógv skal skipast og samskipast, tá ein vanlukka hendir, men hóast talan var um fleiri ymisk lið, sum skuldu setast í gongd, so gekk tað kortini

fer tað at hava álvarsligar avleiðingar við sær fyri føroyska samfelagið. ? Samráðingarnar eru ein vanlukka fyri tey, sum hava sett sínar vónir til, at landsstýrið fór at fáa okkurt burtur úr, sigur Edmund

tveir í Norðurstreymoy, ein í Vágum, ein í Sandoy og ein til tveir í Suðuroy. Fjórða hvør álvarsliga vanlukka orsakað av rúsdrekka At 3 av 1000 bilførarum koyra ávirkaðir ljóðar kanska ikki av tí nógva, men [...] at teimum vanlukkum, sum føra við sær deyða ella álvarsligan løst, so er fjórða ella fimta hvør vanlukka orsakað av rúsdrekka. Sereyðkenni fyri ferðsluvanlukkur, sum henda av rúsdrekka eru: at tær henda

løtu, so var onki skip yvirhøvur at seta í Suðuroyarsiglingina og tað hevði rætt og slætt verið ein vanlukka. Hesi vanlukkuni væntar hann at sleppa undan, nú Claymore skal sigla, tí hon tekur hóast alt nokk

stykki til at byggja eitt laksavirki á. ? Hetta er eitt arbeiðspláss til yvir 100 fólk, so tað er ein vanlukka ikki at hava eitt stykkið at vísa á, sigur Jógvan Krosslá.

ið sum øllum kunnugt, setir stór krøv til bæði bilførarar og materiel. Enn hevur ongin beinleiðis vanlukka staðist av hesum gomlu sjúkrabilum. Ein aksil og nakrir motarar eru brotnaðir. Men spurningurin

8000 av brøðrum og systrum okkara, sum síðani hava livað í útlegd sum jødarnir í Babylon. Henda vanlukka var ikki av tilvild, men var tilætlaður fyri at knúlva okkum niður. Eitt av gomlu orðatøkum okkara

tað, sum hendi. ? Men tað, sum eg hugsi mest um nú aftaná, tað er, at maðurin ikki datt av so at vanlukka stóðst av hesum og tað eri eg ómetaliga fegin um, sigur hann. Flogskiparin sigur tað var ein samanspæl