Men undir skemtisøguni um seinasta dinosaurin býr ein álvarsamur sannleiki. Dinosaururin – hitt forna dýrið, sum einaferð var einaráðandi her á fold – er ikki til longur. Hví? Jú, hitt risastóra og sterka
sær hevði hann eitt kuffert við alskyns rekvisittum til framførsluna. Ferðin hjá Høllu byrjaði í forna Íslandi og flutti seg so víðari til hon einaferð endaði í Kina. Tá gekk sangarin kjølbeintur runt
a gongd í málinum, sum møguligt. Ja, Høgni Hoydal heldur seg, tá hann tosar um breiða semju, til forna demokratiið, har tað snýr seg um at tosa seg til eina semju. Men tann stóri trupulleikin er, at so
náttúru. Nú ein dagin var ein mentanarløta í fløguhandlinum TUTLi, har vaksin, ung og børn trinu okkara forna dans, meðan útlendskir gestir hugtiknir lýddu á og fegnaðust um henda ríka musikalska arvin úr miðøldini
fevnir um 333 væl skrivaðar síður og 21 kapitlar. Meðan Gamla tíðin 1 fevnir um m.a.: bygdarnavnið, forna búseting, hagan og bjørgini, jarðarbýti, bø og gerði, torv og torvheiðar, haga, útróður, Norðhavsmið [...] í huganum leitar inn í roykstovuna á Gamla Fløtti 2. jólakvøld og tekur lesaran við sær aftur í forna føroyska mentan, sum enn var livandi við Gjógv í unglingárum hansara. Men felagslívið hevði eisini
gitna listarliga mannliga tarvafektaranum Javier Cortèz, og universið hjá kynstursins Nestori, tí “forna” og gátuføra Ignacio Sampedro. Fyri seg – og at vísa seg uttan samband við høvuðssøguna – stendur
tá – sum eftir tørni - antin sum prentari á Norðlýsinum ella sum alrahandamaður í blikksmiðjuni á Fornagørðum. Tá kom ein ungur vældæmdur skipasmiðjulærlingur av bedingini hjá JFK framvið við onkrum
bókaverkið frá Óla Olsen. - Hetta var ein uppgáva, sum var rættiliga spennandi. Eg gjødri nakað við forna sigling í fyrra bindinum, sum kom út í 2003. Hetta var í veruleikanum sera áhugavert, tí talan var
niður, verða íløgur gjørdar í fróðskaparsetur, granskingardeplar og mentunarstovnar í Kirkjubø, har forna fróðskaparsetur okkara stóð - og sjálvsagt skal bóndin brúka alla sína tíð uppá at varðveita tað ótrúligu
dansifeløgunum íðkað kvæðini, og har notið tað heldur kryptiska samskiftið, tá tikið verður til úr tí forna: "Hvokkin er hann Grímur á skóg ,..." (Viljorm Kornus kvæði ør. 49), ella "Tú skalt ikki Ásbjørn prúða
