ábyrgdina av, at Tinganes verður varðveitt óskalað fyri eftirtíðina. Hetta merkir sjálvsagt, at Býráðið má ansa eftir, at eingin útbygging verður loyvd, sum kann skaða ella órógva umhvørvið í Tinganesi. Hevur býraðið
hevur neyvan taÝ stóra at siga fyri teir at skula spæla móti einum lítlum føroyskum felag. Men um vit ansa okkum og ikki fara ov langt fram á vøllin, kunnu vit kanska yvirraska, sigur hann. ? TaÝ ræÝur um
skilur, hvat eg meini, ha? sigur Johan í Kollafirði. Hann ásannar samstundis, at hann alla tíðin skal ansa eftir ikki at verða keðiligur og tað kann vera trupult. Hin stuttligi flokkurin hevur eisini ein annan
ina, verður niðurløgd, og øll ferðslan fer so eftir vinstru breytini, har skrásetingartól fara at ansa eftir, hvør hevur kubba, og hvør ikki hevur. Tey, sum ikki hava kubba, fáa so sendandi rokningina
kappingarteinin. Til hetta fekk FTF so hjálp frá politinum, umframt at felagið sjálvt hevði sett vaktir at ansa startmálinum og staðnum, har skift varð. Tveir íðkarar høvdu fjallasúkklu í staðin fyri rasarasúkklu
vegleiðing, áðrenn hann skal gera eitt keyp? (Bill Justinussen, løgtingsmaður, F) - Vit mugu altíð ansa eftir at vit ikki verða ov nógv ansaði við slíkum lógum. Tí brúkarin hevur eisini sjálvur eina ábyrgd
útgávu. Tað er fínt, at altjóðagerðin verður tikin inn í føroyska tónleikin, men vit skulu sanniliga ansa okkum, at vit ikki missa okkara føroyska samleika, og at vit geva teimum rúmd, sum veruliga royna
glansbíløt. At halda skil á hesum, vita vit, at tygum eru sera væl egnaður. Nú koma tygara royndir at ansa eftir sílum og laksi – saman við Júst í Túni – til sín rætt. Hetta vita vit, ið hava lisið bókina
breggja okkum av at vera náttúrufólk, sum liva av fiski úr heimsins reinasta havumhvørvi, eiga vit at ansa eftir, at slíkar myndir ikki fáa okkum at halda, at vit eisini eru í undantaksstøðu, tá tað ræður
Oláus heldur, at skúlin má læra næmingarnar, at nýta vitanina uttan fyri skúlan eisini. ? Vit mugu ansa væl eftir, at vit ikki undirvísa tí vit skulu hava próvtøku, men at vit hava próvtøku, tí vit hava