børn gingu. Hon var einasti litti limurin í kórinum á skúlanum. Har byrjaði hon at kenna, at ætlan Guds við henni, eisini var at byggja brýr millum fólk av ymiskum etniskum uppruna. Hesin fyrsti parturin

at enda varð hon komin á botn, og bert tveir útvegir vóru. Annar var sjálvmorð og hin var at lata Gud fáa rúm í hjartanum. Hon valdi tað seinna, og fyri fyrstu ferð síðan hon var 13 ár føldi hon frið á

nokk mest kendur fyri at syngja sálmar. Hetta hevur hann til dømis gjørt við sálmarnar, nærri mín Gud til tín og Føgur er foldin. Tónleikurin - Tónleikurin eg spæli, strekkir seg heilt frá stillum kontri

Berisha heldur á enn, og tað sama er við allari hansara familju, sum eg kenni. Tey koma trúføst at hoyra Guds orð. Uttugo var hildin at vera deyður Ein 10 ára gamal smádrongur var borin til klinikkina við stívkrampa

sum settist í stólin – Kristus og Gud, flættaðir saman gjøgnum alla skriftina, og kunnu ikki skiljast sundur. Tað eru tey, sum vilja seta Kristus eitt stig lægri, enn Gud, men tað er ikki tað, sum skriftin [...] var sagt um Hann. Eg hugsi mær til, at nakað av tí hann hevur talað um og víst teimum á, er um tá ið Gud segði við ormin: ”Avkom kvinnunar skal sorða høvdið á tær.” 1. mós. 3, 15. Ella hetta: Eg skal signa [...] givin okkum, og á øksl Hansara skal harraveldið hvíla; Hann eitur Undurfullur, Ráðgevari, Veldigur Gud, Ævigur Faðir, Friðarhøvdingi. Es. 9,6. Hann er farin gjøgnum Jeremias, Ezekiel og allar hinar. Hann

fjeppari« »Gott ki! Tad er bara at bliva vid at spæla aftur til malmannin, og guppa boltin fram. A harra gud also!« »E haldi at ìf skal skifta venjarin« »I dag kann man vera stoltur av at vera b36'ari! Hava ik

dit Eftermæle. Ganske rigtig, vor Sorg kalder dig ei tilbage. Vort eneste Ønske bliver derfor: give Gud, at vi maa vandre paa den Vei, du i Livet ønsk­ede, at vi vilde betræde, saa at vi engang kan samles

vit andakt uttanfyri klinikkina. Tá komu nógv fólk. So lósu vit úr Bíbliuni á amarinja, og talaðu Guds orð til teirra. Hetta mál mátti eg so læra meg. Men tað mátti umset­ast til konsomálið. Tað var altíð [...] tað var eingin trupulleiki at duga teir uttanat. Klinikkir og skúlar hava verið brúkt sum reiðskap í Guds hond. Summar dagar fór eg út við eini bíbliukvinnu og lærdi tey. Hon var eisini við sum sum tolkur [...] onnur um tað, sum tey høvdu upplivað. Tey fóru út í bygdirnar og fortaldu tað, sum tey høvdu hoyrt, og Guds ríki vaks á ein undurfullan hátt. Tey broyttu eisini medferð. Und­an kristindóminum gingu tey við

í at bera fram heimsins besta boðskap, boðskapin um Jesus Kristus til tykkara umhvørvi Gud signi tykkum øll! Gud signi Føroyar! Svenning av Lofti Bíbliuorð, ið nýtt eru í tekstinum: [...] føroyaland! Hoyr orð Harrans!” Tað, sum hevur borið land okkara fram á vegin, er virðingin fyri orði Guds, trúgvin á hann og trúgvin Jesus Kristus. Harrin signi og styrki tykkum øll, sum trúgva á Jesus sum

ermum og krámaðu niður í vatnið eftir toskunum sum har svumu- veiðimannangenið fornoktar seg ikki, og Gud havi lov fyri tað. Sjómannadagurin er komin fyri at verða og umhvørvið har á Stongunum í okkara fremsta