veruleika. Forelskilsið letur kenslurnar stýra viljanum. Kærleikin letur kenslurnar og viljan ganga hond í hond. Fólk kunnu siga, at tá ið forelskilsið hvørvur, verður alt keðiligt. Men tað verður bert keðiligt

eftir at menn byrjaðu at brúka roytingarmaskinu í staðin fyri at royta við hond. Tí sjálvt um menn kundi vera kvikir at royta við hond, so er tað einki ímóti tí, sum kann fáast frá hondini við maskinu. Kvikir

virkinum eru so smátt farin at fyrireika seg til “fyraften”. Tað ræður um at fáa allan fiskin frá hond í dag, soleiðis at tey kunnu byrja fullkomiliga av nýggjum morgunin eftir. Inni á virkinum rokast [...] úr skúlanum tá, og fekk beinanvegin arbeiði á virkinum, greiðir Sigrun frá. Tá varð alt skorið við hond, í mun til í dag, har maskinur gera ein stóran part av hesum arbeiðinum. - Nú er tað nógv elektriskar

Marknoyri og vesturi á Gørðunum. Har hevði ein ítøkilig verkætlan og ístandseting við eini bøtandi hond og peningainnspræning mestur komið væl við. ?Handils- og fiskahúsið við træbrúnni á Hvítanesi og framúr [...] risa upphædd á Drelnesi. Í Fámjin stendur fitti handilin og kaffein og bíðar eftir einari hjálpandi hond. Í Hovi royna fús fólk at gera gamla handilin við bátahylin til eitt savn. Sjáldsama grótlaðingin

eftir at Kyndil við 21-17-sigri tveir dag­ar frammanundan hevði tryggj­að sær ein lítlan fyrimun. Hond­bóltsglaðir fjepparar tví­býttu eina stúgvandi fulla høll – onnur helvtin í grønum og hin í svørtum [...] hjá teimum, ið hugdu at, men um nakar ivað­ist, so ivaðist viðkomandi ikki leingi. Næsti tímin av hond­bólti var eitt brak! Kyndil, so H71 Tað var Kyndil, sum bæði hevði munin á samlaðu mál­talv­uni og

heimin. Hetta hevur eisini við sær at samfeløg og kommunur taka stigið at sjálvi fara undir at taka hond um tey, ið ikki hava tað gott. Stovnssetarin er Franklin Graham, ið er elsti sonur víðagitna prædikumannin [...] Tey, ið eru ringast fyri kunnu tó vera á heiminum um náttina. Umframt at taka børn inn, tekur heimið hond um samfelagið og kommununa har. Hetta eittnú við húsvitjanum og tílíkum. - Føroyingar eru gávumildir

lá tó altíð hóttanin sum ein undirstreymur í tilveruni, tí undir øllum var aldan hvøss og køld: Hond í hond ganga tey, gleði og sorg, andaligt og verðsligt, tímiligt og ævigt. Soleiðis gongur lívið í mó

uttanlandsnevnd løgtingsins rørir hond frá sídu fyri at vidgera hesi mál, sum veruliga eru stórmál. Serliga tad seinasta vid Nato. Alt hetta hendir, uttan at løgmadur rættir hond frá sídu fyri at kunna og spyrja

á tørvin. Tey vísa eisini á loysnir. Tí í løtuni er Landsbyggifelagið í ferð við at leggja síðstu hond á eitt projekt um ein flogvøll á Tvøroyri. Tað er nakað síðani, at Tvøroyrar Býráð samtykti at biðja [...] hvussu nógv ein slíkur flogvøllur fór at kosta. Arbeiðið er nú komið so mikið áleiðis, at síðsta hond verður lagt á tað nú, og um stutta tíð verður úrslitið hjá Landsbyggifelagnum handað Tvøroyrar Býráð

ónina, sum hon sær bæði sum ein møguleiki og sum ein hóttan. ? Kanska fer tað lokala at ganga hond í hond við tað altjóða, men undir øllum umstøðum er tað í Noregi av týdningi, at ein sterkur politikkur