forsvarligt. Gevst við tíni hysterisku politisku framtúran í rættar- og politimálinum, tí tú setur rættartrygd føroyinga í stóran vanda. Og ikki bara tað - mær er komið fyri oyra, at fittur partur av tí, sum [...] hvessa vitið - ikki til at skerpa óvitið". Væl ert tú vitugur maður, men tá talan er um vælferð og rættartrygd føroyinga, sýnist vitið ikki at strekkja langt hjá tær!

Onglandi og nakrar uppreistrarsinnaðar barónar. Avtalan tryggjaði barónunum millum annað økta rættartrygd, og mong meta, at Manga Carta legði lunnar undir framvøksturin av fólkaræði í Onglandi komandi

verður avgjørt ikki lættari av at útseta hann. Hann sigur, at hetta er eisini ein spurningur um rættartrygd, tí løgtingið hevur samtykt Sandoyartunnilin og tí er tað at máa støðið undan rættarkensluni at

pápanum. Tað kann ikki vera meiningin, at vit í 2008 – meðan kjakið gongur lívliga um javnstøðu og rættartrygd – góðtaka eitt lógarverk, har rætturin so at siga einans liggur hjá einum av trimum pørtum. Vit

frá um í áni. Eg skilji væl, at vit hava fyrningarfreistir í rættarskipanini. Hetta snýr seg um rættartrygd, um orsøkirnar til, at vit revsa fólk, og at tað kann verða ómetaliga torført at prógva eitt brotsverk

fólkaskúlin, og ikki minst trivnaður og happing, millum hjartamálini hjá Rigmor. Mannarættindi og rættartrygd fylla eisini nógv, og kom tað eitt nú til sjóndar í málinum um avlurtingarpakkan, sum tíbetur bleiv

neyðugt at gera okkurt ítøkiligt fyri at geva teimum, sum skulu byggja og keypa hús, eina betri rættartrygd, enn tey hava nú. Tað heldur Jacob Vestergaard, landsstýrismaðurin. Hann er sostatt samdur við

hevur havt góð bein at gingið á og ongantíð hevur havt tað so trivaligt sum nú á døgum, og at rættartrygd føroyinganna er ein av teim vánaligastu í øllum heiminum. Hvussu ætlar landsins leiðsla at grøða

mannarættindini og undir ongum umstøðum loyvir flutningi í føroyskum lofthavi av fangum uttan rættartrygd. Staðfest verður enn eina ferð, at eingi frambrot hava verið í føroyskum uttanríkis- og trygda

Henda rættarkensla er tað einasta vit hava til at hava okkara álit á landsins kosna fólki í. Í gamla Rom varð sagt, at enn ikki mistanki mátti fella á konu Cæsars, hon mátti í síni framferð vera solei