standur Heðin Mortensen, stjóri í Ítróttarvedding og forseti í ÍSF, heldur, at tað hevði verið ein vanlukka, um føroyingar missa tipspengarnar. Tí ger hann alt, hann er mentur, fyri at tryggja, at Føroyar

men varð ikki afturvaldur hesuferð. Og hann dylir ikki fyri, at eftir hansara tykki er tað ein vanlukka fyri sambandsflokkin, at hann ikki hevur fer at hava landsstýrismann úr Suðurstreymoy í hesum v

teimum, sum lurta á internetinum. Tinglimir, vit hava tosað við, halda, at tað er einki minni enn ein vanlukka at bjóða okkara lógarsmiðjunum slíkar umstøður. - Kanska eru tinglimir ikki nóg friðarligir, men

kappingarføra eind mótvegis umheiminum. Í summar brann Nýggja Hús á gamla Sanatoriinum. Hetta var ein vanlukka, tí samstundis sum skúlin misti burturav frammanundan avmarkaðu hølisviðurskiftunum, mistu skúlin

heilsuverk. Lívið og tað at koma skjótt undir læknahond liggur frammaliga, um okkurt er áfatt ella onkur vanlukka hendir. Hesin samfelagstáttinum vilja vit øll gjalda til, hóast nógv seta spurnartekin við onnur

fimtahvørt ár, so allir partar skulu fáa roynt sínar førleikar og mannagongdir, skuldi ein størri vanlukka hent. Næstu dagarnar verður venjingin eftirmett og sammett við tilbúgvingarætlanina, og er brúk

við ætlanini er bert í greiðum vendingum at seta orð á, hvussu gerast kann, tá sjúka, deyði ella vanlukka rakar skúlan ella tey nærmastu hjá teimum, ið dagliga eru í skúla. Tilbúgvingarætlanin hjá Komm

Dømi um, at krabba-mein hóast alt ikki er nakar deyðadómur ella hevur fyri neyðini at vera nøkur vanlukka, men í summum førum kanska tað øvugta. Ein styrkjandi uppliving. Hevði eina tíð, áðrenn bókin kom [...] fremst situr tú eftir við kensluni av, at hetta við krabbameini hevur ikki fyri neyðini at vera nøkur vanlukka, hóast tað í nógvum førum endar galið. Tað eru so ótrúliga nógv, sum klára seg heilt væl burtur

Dømi um, at krabbamein hóast alt ikki er nakar deyðadómur ella hevur fyri neyðini at vera nøkur vanlukka, men í summum førum kanska tað øvugta. Ein styrkjandi uppliving. Hevði eina tíð, áðrenn bókin kom [...] fremst situr tú eftir við kensluni av, at hetta við krabbameini hevur ikki fyri neyðini at vera nøkur vanlukka, hóast tað í nógvum førum endar galið. Tað eru so ótrúliga nógv, sum klára seg heilt væl burtur

fyri. Hetta hava spekulantar kunnað gjørt sær dælt av, men fyri fólk flest hevur hetta verið ein vanlukka. Tað vísir seg, at tá politikarar sleppa at broyta virði av pengunum, so hava teir fingið eitt vald