Einar var føddur 27. januar 1942 á Akureyri í Íslandi og kom hann til Føroya, tá byrjað varð at borað í Lopra, har hann kom at kenna Marin, sum seinni kom at verða kona hansara. Eftir stutta tíð flutt
Fyrstu ferð eg lærdi Atla P. Dam persónliga at kenna var tann 10. januar 1985 - fyri 20 árum síðani. Hann var trúfastur samstarvsfelagi. Hevði politiskt hegni sum fáur, og politiska handalag hansara s
Sangurin, sum ljóðaði tá ið Beinta fór til jarðar, kundi ikki hóskað betur. Beinta gekk fram við góðum treysti, hóast hennara lív ikki altíð var so lætt. Beinta arbeiddi sum serráðgevi á Barna- og ung
Við hesum endar eitt tíðarskeið í politisku søgu Føroya ? eitt skeið eyðkent av stórum broytingum og stórum framburði. Men eisini eitt skeið við ógvusligum búskaparligum og politiskum brotasjógvum. Lí
Eg koma at kenna Atla mitt í 70-árunum í sambandi við fiskivinnu. ? Politikk tosaðu vit ikki um vitandi, at vit vóru ikki á einum máli í fleiri politiskum hugsanum ? og verður tað tí ikki frá tí síðun
Góða Másomma. Eg vil byrja við at takka tær fyri alt tú hevur verið fyri meg og okkum øll í húsinum. Takk fyri at tú vart hjá okkum í 10 ár og passaði meg tá, eg var lítil, so mamma kundi arbeiða. Tú
Tað er sera tungt fyri aðru ferð at skriva minningarorð um eina systur. Ikki tvey ár aftaná Synnøvu fór tú nú mín kæra systir Maud. Eisini tú Maud doyði so brádliga. Vit vistu, tú var sjúk, men vónaðu
umsorgan fyri sínum og so mongum øðrum. Eitt nú hevur hon verið røsk at skriva brøv. Av og á hava minningarorð og aðrar heilsanir frá hennara hond verið at sæð í bløðunum, og onkra yrkingina hevur hon eisini
Hann hevði stákast við at sláa nýggja kirkjugarðin í Mikladali og var farin undir at hampa um tann gamla, tá ið hann brádliga gjørdist sjúkur og doyði. Tað var mamma, sum ringdi til mín og segði, at p
Ja, góða Maud, nú fór tú so brádliga. Eg visti, at tú var sjúk, men hóast hetta kom tað óvart á meg. Vit høvdu gjørt alt til reiðar at fara niðuraftur til Danmarkar. Men soleiðis skuldi tað ikki vera.
