?Hendes Majestæt Danmarks Dronning (tey hava heilt slept ?af Guds Nåde? og ?de venders og gothers?) er Færøernes Statsoverhoved. Dronningens repræsentant er Færøernes lagmand.....!? Soleiðis! Hesin barberaði
ein nýggjan matvogn, og tíansheldur at gera tær ábøtur, sum langt síðani skuldu verið gjørdar. Gud viti, hvat hasin túrurin yvir til USA at hyggja at hospitalum hevur kostað, og til hvat nyttu, tað
ein nýggjan matvogn, og tíansheldur at gera tær ábøtur, sum langt síðani skuldu verið gjørdar. Gud viti, hvat hasin túrurin yvir til USA at hyggja at hospitalum hevur kostað, og til hvat nyttu, tað
Viðhvørt er tað kærleiki ella longsul til hendan you, og tað ber til at síggja tað sum andaligan sang til Gud, og tað ber til at lesa tað sum kærleika til eitt menniskja. Annars er tað eisini fyri ein part lovsangur [...] men gentuna sakni eg mest. Ikki siga tað við mammu. Hav tað gott. Túsund takk fyri. Det var så lidt. Guds fred. Håber vi snart ses. Annars merkir glorybox dýrdarskrín.
í 1903. Hví skuldi provst Dahl partú prædika á føroyskum í kirkjuni. Var danskt ikki nóg gott? Bar Gud ikki nettupp serligan alsk til danir? Hvør onnur tjóð í heiminum hevur kanska fingið sítt flagg sendandi
Europa og Afrika. Í endamálsorðingini stendur soleiðis: Blái Krossur Føroyar hevur til endamáls við Guds og Hansara orðs hjálp -at hjálpa menniskjum, ið eru illa stød av rúsdrekkaávum -at fyribyrgja, at [...] rúsandi evni -at virka fyri eini rúsfríari lívsáskoðan og rúsfríum umhvørvi -at boða gleðiboðskapin um Guds kærleika til menniskju. Blái Krossur er ein kristiligur hjálparfelagsskapur, sum setur limum sínum
má Harrin styrkja tykkum trý í sorgini. ? Óttast ikki! Eg eri við tær! Ver ikki mótfallin! Eg eri Gud tín! Eg styrki teg og hjálpi tær og haldi tær uppi við høgru hond rættvísi Mínar! Esaias 41,10 Sunfríð
tónleikin framíhjá. Eftir danska siðurin leygarkvøldið fegnast fjølmiðlarnir. Ekstrablaðið skrivar um Guderne Olsen og at teir báðir - midaldrende pædagoger - vórðu heiðraðir í Tivoli av fólki í túsundtal. Politiken
endar fólkakirkja okkara so. Vit bíbiltrúgvu missa áhugan fyri fólkakirkjuni og stovna okkara egna. Og Gud vil ikki vera til staðar við orði sínum í tí gomlu fólkakirkjuni, tí orðið er ikki har meir. Orðið
konan, børnini og abbabørnini høvdu, kom altíð fram tá vit komu á tal. Til tykkum, hansara kæru, má Gud geva tykkum linna og styrk í sorg tykkara. Hvíl í friði frægi vinur. Martin J. Strøm