umhvørvi – Jákup á Dul Jacobsen við handlum í fleiri londum, ella brøður¬nir Hans Andrias og Gunnbjørn Joensen frá Thor, ið var ársins virki í fjør, og sum rekur altjóða supply- og fiskivinnuvirksemi, fyri bara

líðirnar, brekkurnar og ljósið við. Ein, ið tók sær rúmar stundir at yrkja um heimbygdina var Ismar Joensen. Í "Heimbygd mín" yrkir hann um fjøllini, og ljóða tey seinastu fýra ørindini soleiðis: Tey fjøllini

til hugs, tá tey tosaðu um, hvat mundi vera galið. ? Ella eg veit ikki. Tá eg sá navnið á Sofus Joensen, lækna, tá setti eg meg í samband við hann, so ótilvitað havi eg helst hugsað um tað kortini, greiðir

nakrar av okkara kendastu vev­konum, millum aðrar Marionnu Matras, Marjun Sigurðsdóttir og Olevinu Joensen. Tær vóru ótrúliga dugnaligar og ikki minst inspirerandi at vera saman við. Eg hevði til dømis ongantíð

á Klaksvíkar Sjúkrahúsi. Seinni flutti Merry aftur til Danmarkar og giftist í 1964 við Eyðálvur Joensen úr Vági. Tey búsettust fyrst í Tåstrup, men fluttu seinni til Ballerup, har tey høvdu keypt sær eini

spældu fornermaðir) vendi aftur til kjarnan í málinum: »Det der skiller er økonomien«. Eisini Edmund Joensen hevur gjøgnumskoðað tað hopleysu føroysku strategiina: »Tit uppfinna alla tíð nakað nýtt.« Hevði

hevur stevnt. Og tað er ikki at undrast á. Leona Ellefsen Ebba Jacobsen Eyðbjørg Jacobsen Marin Joensen Joan Poulsen Anna Olsen Frida Samuelsen Helena Viderø Olsen Tove Simonsen Allan Dahl Kristensen Lis

Trøllanes. Nú skulu vit norður á Kallin, á leið ein hálvan tíma til gongu. Trøllanes bóndin Jógvan Joensen kemur við okkum norður. Jógvan bóndi hevur fingist við jarðarbrúk, tað hann kann minnast. Hann tók

nøkur sálmaørindi og at syngja "Á mønu hjalsins stari" og visti man nær og hvar Heðin Brú og Martin Joensen vóru føddir, ja so var alt í lagi í føroyska fólkaskúlanum sum eg upplivdi hann. Twin Towers, ella

nevndina í arbeiði sínum. Sitandi nevndin er: Karin Jacobsen, formaður, Paula Apol, næstformaður, Sune Joensen, kassameistari, Herdis Müller og Martin Frederiksen. Latið okkum minnast hann, sum fyrsta stigið