til sjóndar, tá man ger sær tankar um, hvussu barnið hevur tað heima við hús, tá man ringir heim og spyr, um barnið svevur nóg mikið, um tað situr ov nógv við skermi, ella um tað íðkar ov nógva ítrótt. Í

ongantíð fáa nakra undirvísing í hvørki føroyskum máli ella føroyskari mentan. – Hvar eru vit um 10 ár, spyr Tórhild Bjarkhamar, sum stúrir fyri gongdini og heldur, at nú mugu myndugleikarnir vakna. – Tað er

Pínligt er tað fyri føroyingar at Tjóðveldi á Christiansborg spyr upp í saman um loysing og sjálvsavgerðarrætt. Hann kundi ikki droymt um at spurt um avleiðingarnar. Man tað vera minnissvinn? Ella eru

fyritøkuni. Tá hon æt Kall vistu vit, hvat fyritøkan gjørdi. Hví skifta teir ikki heldur aftur til tað, spyr hann. Hann greiðir frá, at tað er stórur munur á, tá ein fyritøka skiftir navn og tá fólk geva henni

bein fyri, at onnur kunnu fáa hjálp av nøkrum, hóast ein sjálvur ikki kann ella dugir at skilja tað, spyr Gunnvá Tróndardóttir Joensen. Les alt lesarabrævið við at trýsta á her.

loyva fosturtøku í ávísum førum, Men tað er næstan ógjørligt at seta eitt mark, tí hvar skal tað vera, spyr hann. Sjúrður Skaale heldur, at sjálvandi eru danskir politikarar vælkomnir at hava sína meining um

hevði hent, um fýrverkið rakti eyguni - ella, um fýrverkið hevði brostið, tá tað rakti meg í munnin? spyr hin 16 ára gamla, sum Sosialurin hevði stóra samrøðu við í blaðnum farna mánadag.

nakað, ið man skal eksperimentera við. Tá man hevur nakað sum riggar, hví skal man so broyta tað, spyr Súsan Joensen. Súsan Joensen hevur sjálv havt bróstkrabba og manglar einans eina viðgerð, ið verður

ein slík ætlan ikki í andsøgn við tann grøna politikkin, sum nýggi býráðsmeirilutin hevur boðað frá, spyr hann. Samstundis, sum hendan »umhvørvisvandalisma«, ið summi vilja kalla tað, fer fram á Sundi við

tað púra satt, at játtanin til fólkaskúlan í ár og komandi ár er hækkað. Hvar eru so sparingarnar, spyr læraraformaðurin. Og hann svarar: »Í 2010 var játtanin á fíggjarlógini til fólkaskúlan komin upp á